توسعه روش تركيبي نوار محدود و اجزاي محدود به منظور تحليل پل هاي جعبه اي طويل داراي ديافراگم

اين تحقيق با تركيب روش هاي اجزاي محدود و نوار محدود با يكديگر، روشي با هزينه محاسبات پايين به منظور تحليل پل هاي طويل جعبه اي داراي ديافراگم داخلي ارائه داده است. در همين راستا و براساس تئوري تغييرشكل برشي مرتبه اول، ديافراگم هاي داخلي پل با كمك روش اجزاي محدود و بدنه پل به كمك روش نوار محدود شبيه سازي شده اند. به منظور اعمال شرايط سازگاري تغييرمكاني در محل اتصال ديافراگم ها با بدنه پل از روش ضرايب لاگرانژ استفاده شده است. با سرهمبندي ماتريس هاي سختي پل و ديافراگم ها، ماتريس سختي كل سيستم محاسبه شده است. پس از محاسبه ماتريس سختي و بردار بار كل سيستم و با انجام يك تحليل استاتيكي، جابجايي، دوران و نيروهاي داخلي پل و ديافراگم تحت بار گسترده و متمركز محاسبه شده اند. به منظور نشان دادن كارايي روش توسعه داده شده در اين تحقيق، مقايسه اي ميان نتايج بدست آمده از اين روش با نتايج محاسبه شده توسط نرم افزار اجزاي محدود آباكوس انجام شده است. مقايسه نتايج نشان داد كه علارغم اينكه هزينه محاسبات روش توسعه داده شده در اين تحقيق به مراتب پايين تر از مقدار متناظر آن در روش اجزاي محدود است، اما اختلاف ناچيزي ميان نتايج وجود دارد. همچنين نتايج بدست آمده نشان داد كه وجود ديافراگم باعث افزايش مقاومت پيچشي پل و كاهش دوران پل تحت بارمتمركز نامتقارن مي گردد.