اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد غني شده با شفقت بر بهزيستي روان‌شناختي و تمايل به خودكشي در نوجوانان داراي والدين با بيماري مزمن روان‌شناختي

مقدمه: اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد غني‌شده با شفقت بر بهزيستي روان‌شناختي و تمايل به خودكشي در نوجوانان داراي والدين با بيماري مزمن روان‌شناختي اجرا شد. روش: روش پژوهش حاضر از نوع نيمه‌آزمايشي با گروه گواه و آزمايش بود. جامعه‌آماري پژوهش حاضر شامل؛ تمامي نوجوانان دوازده تا هجده سال داراي والدين مبتلا به بيماري مزمن روان‌شناختي شهرستان يزد بود كه با نمونه‌گيري در دسترس سي نفر انتخاب شدند و به‌صورت تصادفي در دو گروه پانزده نفره قرارگرفتند. گروه آزمايش، برنامه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد غني‌شده با شفقت را در طي ده جلسه دو ساعته دريافت نمودند؛ اما براي گروه گواه، برنامه درماني اجرا نشد. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسشنامه‌هاي استاندارد بهزيستي روان‌شناختي ريف و پرسشنامه چندنگرشي تمايل به خودكشي بود. داده‌هاي جمع‌آوري‌شده با استفاده از تحليل كوواريانس چندمتغيره تجزيه و تحليل شدند. نتايج: نتايج حاصل از پژوهش نشان داد كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد غني‌شده با شفقت، بر بهزيستي روان‌شناختي22.67=f،0.001≥p و كاهش گرايش به خودكشي f=12/45, p≤0/002 نوجوانان داراي والدين با بيماري مزمن روان‌شناختي موثر بوده است. بحث و نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه جلسات درمان مبتني بر پذيرش و تعهد غني‌شده با شفقت، مي‌تواند باعث بهبود وضعيت سلامت روان و كاهش گرايش به خودكشي نوجوانان داراي والدين با بيماري مزمن روان‌شناختي شود.