اثربخشي شناخت‌درماني گروهي بر ناگويي خلقي و دلزدگي زناشويي زنان آسيب‌ديده از خيانت زناشويي

مقدمه: ايجاد و حفظ رضايت زناشويي و كاهش آسيب‌هاي ناشي از خيانت همسر نيازمند توانايي شناخت و توصيف عواطف و هيجان‌ها و كاستن دلزدگي زناشويي مي‌باشد. بنابراين پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي شناخت‌درماني گروهي بر ناگويي خلقي و دلزدگي زناشويي زنان آسيب‌ديده از خيانت زناشويي انجام گرديد. روش: تحقيق حاضر با استفاده از روش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه‌آماري را كليه زنان آسيب‌ديده از خيانت جنسي همسران خود، مراجعه‌كننده به سه مركز مشاوره شهر مشهد تشكيل داده‌اند. از اين جامعه‌آماري بيست زن واجد شرايط ورود به مطالعه به‌روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. هر دو گروه ابتدا در مرحله پيش‌آزمون، پرسشنامه‌هاي ناگويي خلقي تورنتوTAS-20 و دلزدگي زناشويي پاينزCBM را تكميل نمودند. گروه آزمايش تحت شناخت‌درماني گروهي به سبك مايكل فري به مدت دوازده جلسه قرار گرفت و گروه گواه هيچ‌گونه مداخله‌اي دريافت نكرد. پس از پايان جلسات از هر دو گروه پس‌آزمون به‌عمل آمد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس چند متغيره انجام شد. نتايج: نتايج نشان داد شناخت‌درماني گروهي بر ناگويي خلقي و دلزدگي زناشويي زنان آسيب‌ديده از خيانت زناشويي موثر است.(P 0/01) بحث و نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد شناخت‌درماني بر ناگويي خلقي و دلزدگي زناشويي موثر است. بنابراين مي‌تواند به‌عنوان درمان پيشنهادي جهت كمك به زنان خيانت‌ديده‌اي كه در جستجوي كمك حرفه‌اي هستند، مورد استفاده قرار گيرد.