اثربخشي آموزش ورزش‌هاي كششي بر ميزان اثر بيماري و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به فيبروميالژيا تحت درمان دارويي : يك كارآزمايي باليني تصادفي شده2021

سابقه و هدف: درمان خاصي براي فيبروميالژيا وجود ندارد. طبق مطالعات گذشته، ورزش به كنترل علائم و جنبه‌هاي رواني- اجتماعي بيماري كمك مي‌كند. ورزش‌هاي كششي كم‌تر از ورزش‌هاي هوازي و مقاومتي در اين بيماران مورد تاكيد قرار گرفته است. علت اصلي بررسي مجدد اين موضوع، بازخورد متناقض بيماران مبتلا به فيبروميالژيا به تمرينات كششي بود كه طي سال‌هاي اخير در درمان باليني بيماران مشاهده شده است. هدف از اين مطالعه بررسي تاثير تمرينات كششي بر كيفيت زندگي و ميزان اثر بيماري فيبروميالژيا بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه يك كارآزمايي باليني تصادفي شده با پروتكل بود. 49 بيمار مبتلا به فيبروميالژي تشخيص داده شده براساس معيارهاي استاندارد فيبروميالژيا در سال 2010 كه توسط روماتولوژيست و سپس روانپزشك به كلينيك پزشكي ورزشي ارجاع شده بودند، به‌طور تصادفي به دو گروه تقسيم شدند. 25 بيمار در گروه مداخله تمرينات كششي همراه با دارو قرار گرفتند و 24 بيمار در گروه كنترل داروهاي استاندارد را به مدت 5 هفته دريافت كردند. براي ارزيابي كيفيت زندگي از پرسشنامه SF-36 و براي ارزيابي وضعيت بيماري در هفته‌هاي 0، 5 و 9 از پرسشنامه بازبيني شده تأثير فيبروميالژيا (FIQR) استفاده شد. يافته‌ها: مطالعات اخير در مورد امكان تأثير تمرينات كششي بربيماران مبتلا به فيبروميالژيا بحث مي‌كند. در اين مطالعه برخلاف گذشته نتايج متفاوتي مشاهده شد. بين دو گروه از نظر ميانگين نمرات سلامت جسماني (0/4=P)، سلامت رواني (0/88=P) و تاثير فيبروميالژيا (0/36=P) تفاوت معناداري بين دو گروه وجود نداشت. استنتاج: ورزش‌هاي كششي ايزوله در بهبود بيماران فيبروميالژيا موثر نيست، پيشنهاد مي‌شود كه مطالعات آينده با ديد وسيع‌تري در جستجوي اثرات تمرينات كششي بر فيبروميالژيا انجام شود.