عنوان مقاله :
بررسي اثر خميردندان و دهانشويه نانوهيدروكسي آپاتيت بر رمينراليزاسيون ضايعات اوليه مينايي و انسداد توبولهاي عاجي
پديد آورندگان :
داوري ، عبدالرحيم دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي - دانشكده دندانپزشكي, مركز تحقيقات عوامل اجتماعي مؤثر بر سلامت دهان و دندان - گروه آموزشي دندانپزشكي ترميمي و زيبايي , فراهت ، فرناز دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي - دانشكده دندانپزشكي - گروه آموزشي دندانپزشكي ترميمي و زيبايي , عباسي ، سپيده دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي - گروه آموزشي دندانپزشكي ترميمي و زيبايي
كليدواژه :
نانوهيدروكسي آپاتيت , ميكروهاردنس , دمينراليزاسيون , رمينراليزاسيون , پوسيدگي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: عوامل مختلفي در ايجاد پوسيدگي دندان نقش دارند، دندانپزشكي مدرن به دنبال راهي براي بهبود پوسيدگي دندان و راههاي مختلفي براي افزايش رمينراليزاسيون است. هدف از اين مطالعه بررسي اثر خميردندان و دهانشويه نانوهيدروكسي آپاتيت بر رمينراليزاسيون ضايعات اوليه مينايي و انسداد توبولها بود. روش بررسي: در اين مطالعه تعداد 90 دندان سانترال كشيده شده انساني استفاده شد. پوسيدگي مصنوعي به وسيله قرار دادن نمونهها به مدت 72 ساعت در محلول دمينراليزاسيون در انكوباتور با دماي 37 درجه سانتيگراد ايجاد گرديد. سختي نمونهها قبل از شروع آزمايش توسط تست ميكروهاردنس انجام شد. نمونهها با توجه به جدول اعداد تصادفي به 6 گروه 15 تايي تقسيم شدند. براي گروه 6-1 نمونهها به مدت 14 روز تحت سيكل pH قرار گرفتند كه شامل 3 ساعت دمينراليزاسيون و 21 ساعت رمينراليزاسيون بود. هم زمان گروههاي 1-3 دو بار در روز در تماس با خميردندان رقيق شده به نسبت 1:3 با آب ديونيزه به ميزان 5 ميلي ليتر به مدت دو دقيقه قرار گرفتند. نمونههاي گروههاي 6-4 به ميزان 5 ميلي ليتر براي هر نمونه در تماس با سه نوع دهانشويه به مدت يك دقيقه قرار گرفت. سپس نمونهها در جهت باكولينگوال به منظور ارزيابي هم زمان توبولهاي عاجي برش خوردند و مجدداً تست ميكروهاردنس ويكرز انجام و نتايج قبل و بعد مقايسه و ميزان درصد رسوب روي سطح و انسداد توبولي توسط SEM گزارش گرديد (P=0.006). سپس دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS24 و آمار توصيفي و تحليل واريانس ANOVA و مقايسههاي چندگانه Tukey تجزيه و تحليل گرديد. يافتهها: آزمون آماري نشان داد كه بين گروههاي مورد مطالعه اختلاف آماري معنيداري در تغييرات ميكروهاردنس وجود دارد (P=0.006). همچنين آناليز درون گروهي تغييرات ميكروهاردنس در گروههاي مورد مطالعه نشان داد كه اختلاف معنيداري وجود دارد(P 0.0001) . همچنين در بررسي ميكروسكوپ الكتروني توبولهاي عاجي تنها در گروه حاوي خميردندان نانوهيدروكسي آپاتايت 5/0% انسداد و رسوب توبولها بيش از %50 مشاهده گرديد (P 0.05). نتيجه گيري: با توجه به مطالعه حاضر، نانوهيدروكسي آپاتيت ميتواند يكي از استراتژيهاي درماني جهت بازسازي ضايعات پوسيدگي اوليه باشد و اضافه شدن نانوهيدروكسي آپاتيت ترجيحاً به خميردندان سبب افزايش ميكروهاردنس دندان ميگردد.
عنوان نشريه :
دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران
عنوان نشريه :
دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران