ارزيابي مهارت‌هاي ارتباط با بيمار در دانشجويان دندانپزشكي دانشگاه آزاد اصفهان در سال 1399

زمينه و هدف: مهارت‌هاي ارتباطي براي دانشجويان دندانپزشكي از اهميت اساسي برخوردار است كه باعث انتقال مؤثر اطلاعات لازم به بيمار و برآورده كردن نيازها و انتظارات بيمار مي‌شود. بنابراين، اين مطالعه با هدف تعيين مهارت‌هاي ارتباط با بيمار در دانشجويان دندانپزشكي دانشگاه آزاد اصفهان درسال 1399 انجام شد. روش بررسي: در مطالعه تحليلي مقطعي حاضر، پرسشنامه استاندارد DCCC Dental consultation communication checklist به صورت آنلاين و به روش نمونه گيري سرشماري در اختيار كليه دانشجويان دوره باليني دانشكده قرار گرفت. در مجموع، 230 نفر از 248 دانشجوي دوره باليني حاضر به همكاري در مطالعه شدند درصد پاسخ= 92.7% . پرسشنامه مذكور شامل پنج بعد ﻣﻌﺎرﻓﻪ، تاريخچه، معاينه، خاتمه و ﺑﻴﻤﺎر مي‌باشد. براي تعيين مهارت‌هاي ارتباط با بيمار و ابعاد آن و نيز ارتباط مهارت‌هاي ارتباطي با ويژگي‌هاي دموگرافيك شركت كنندگان، داده‌ها توسط آزمون‌هاي فريدمن، آناليز واريانس، آزمون t ﻣﺴﺘﻘﻞ و رﮔﺮﺳﯿﻮن ﺧﻄﯽ ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪﻧﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻧﻤﺮه ﮐﻞ ﻣﻬﺎرتﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن 117/16±15/6 از ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻧﻤﺮه 155 ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﻮد. ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﯽداري ﺑﯿﻦ اﺑﻌﺎد ﻣﻬﺎرتﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ وﺟﻮد داﺷﺖ 0/001 P . ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻧﻤﺮه ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ ﮐﻠﯿﻨﯿﮑﯽ، ﺑﯿﻤﺎر، ﺗﺎرﯾﺨﭽﻪ ﭘﺰﺷـــﮑﯽ، ﻣﻌﺎرﻓﻪ و ﺧﺎﺗﻤﻪ اﺧﺘﺼـــﺎص داﺷـــﺖ. ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﯽداري ﺑﯿﻦ ﻧﻤﺮه ﻣﻬﺎرتﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ داﻧﺸــﺠﻮﯾﺎن ﺑﺎ ﺟﻨﺴــﯿﺖ 0/08=P ، ﺳــﻦ 0/17=P ، وﺿــﻌﯿﺖ ﺗﺄﻫﻞ 0/19=P و ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺗﺤ ﺼﯿﻞ در دوره رواﻧ ﺸﻨﺎ ﺳﯽ 0/07=P وﺟﻮد ﻧﺪا ﺷﺖ. ﺑﯿﻦ ﻧﻤﺮه ﮐﻞ ﻣﻬﺎرتﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ 0/92=P و ﻧﯿﺰ اﺑﻌﺎد آن ﺑﻌﺪ ﻣﻌﺎرﻓﻪ 0/79=P، ﺑﻌﺪ ﺗﺎرﯾﺨﭽﻪ 0/90=P، ﺑﻌﺪ ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ ﮐﻠﯿﻨﯿﮑﯽ 0/77=P، ﺑﻌﺪ ﺧﺎﺗﻤﻪ 0/35=P و ﺑﻌﺪ ﺑﯿﻤﺎر 0/85=P ﺑﺎ ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﯽداري دﯾﺪه ﻧﺸﺪ. ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮي: ﻧﻤﺮه ﮐﻞ ﻣﻬﺎرتﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن دﻧﺪاﻧﭙﺰﺷﮑﯽ و ﮐﻠﯿﻪ اﺑﻌﺎد آن ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﻮد اﻣﺎ درﮐﻞ داﻧ ﺸﺠﻮﯾﺎن در ﺑﻌﺪ ﻣﻌﺎرﻓﻪ و ﺧﺎﺗﻤﻪ ﻧ ﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺮ اﺑﻌﺎد ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺿﻌﯿﻒﺗﺮي دا ﺷﺘﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺗﻮ ﺻﯿﻪ ﻣﯽﺷﻮد، ﻣﺪاﺧﻼت آﻣﻮزﺷﯽ ﺧﺼﻮﺻﺎً ﺟﻬﺖ ﺑﻬﺒﻮد اﺑﻌﺎد ﻣﻌﺎرﻓﻪ و ﺧﺎﺗﻤﻪ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﻮد.