آسيب شناسي فعاليت هاي پژوهشي اعضاي هيئت علمي رشته علوم سياسي دانشگاه هاي دولتي ‏تهران در چارچوب نظام آموزش عالي

‏ اين مقاله به لحاظ هدف، كاربردي و به لحاظ روش پژوهش، آميخته است. گردآوري داده ها نخست از طريق مرور مباني نظري و مقررات مربوط به آيين نامه ي ارتقاي اعضاي هيئت علمي و سپس، با استفاده از مصاحبه هاي نيمه ساختار يافته و پرسش نامه انجام شده است. جامعه ي آماري در زمان اجراي پژوهش، 174 نفر است. داده هاي پژوهش مربوط به بازه ي زماني 1395 از زمان اجرايي شدن آخرين آيين نامه ي ارتقاي اعضاي هيئت علمي تا پايان سال 1399 است. داده هاي ميداني پژوهش پس از انجام مصاحبه هاي نيمه ساختار يافته با 43 نفر از اعضاي هيئت علمي رشته علوم سياسي در بخش كيفي با بهره گيري از روش كدگذاري باز و محوري اشتراوس-كوربين (1996) و با استفاده از تحليل مضمون و نرم افزار ‏Maxquda‏ تجزيه و تحليل شد. پس از بررسي داده هاي كيفي، كُدهاي اوليه استخراج، در چند مرحله بازبيني، ‏و سرانجام در چهار مقوله ي اصلي و نُه مقوله ي فرعيطبقه بندي شده است. بعد از تجزيه و تحليل و تقليل دادن واحدهاي معنادار ‏‏64 كُد اوليه به 363 فراواني مضمون در بخش آسيب‌شناسي فعاليت‌هاي پژوهشي اعضاء هيأت علمي رشته علوم سياسي احصاء و سرانجام، ‏الگوي آسيب‌شناسي استخراج شده است. در بخش كيفي يافته هاي پژوهش،به چالش ها و موانع فردي، سازماني و ساير موانع پژوهشي اشاره شده و در بخش كمي با استفاده از پرسشنامه ي محقق ساخته و پس از اطمينان يابي از روايي و اعتبار آن، 135 پرسشنامه بين نمونه آماري اعضاي هيئت علمي علوم سياسي توزيع و گردآوري شده است. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار spss و smart pls استفاده شده است.