تحولات سياسي و اجتماعي پس‌ از انقلاب اسلامي و بازتاب آن بر وضعيت زنان ايراني در عرصه ي هنر

مطالعه وضعيت زنان در طول چهار دهه بعداز انقلاب اسلامي گواه تغييرات جدي و معناداري در وضعيت و جايگاه آنان در هردو سپهر فردي و جمعي است. زنان از فرداي بعداز انقلاب تا پايان دهه چهارم انقلاب تغييراتي را در وضعيت خود تجربه كرده‌اند كه موجب شكل‌گيري الگويي از زن در جامعه شده‌است كه تقريبا متفاوت از الگوي مورد تأييد حاكميت است. ازجمله عرصه‌هايي كه روند اين تغيير و تحولات را به خوبي نشان مي‌دهند دو عرصه سينما و موسيقي است كه در طول اين چهار دهه توانسته‌اند بازتاب دهنده وضعيت زنان در جامعه باشند. لذا پژوهش حاضر در پاسخ به اين سوال كه چه نسبتي بين حضور زنان در عرصه اجتماعي با حضور آنان در دو عرصه سينما و موسيقي است؟ اين فرضيه را مطرح مي‌كند كه حضور زنان در عرصه موسيقي و به‌ويژه سينما بازتاب مستقيم تحولات اجتماعي است، به‌وجهي كه مطالعه و بررسي جايگاه زنان در اين عرصه‌ها به‌خوبي نمايانگر حضور آنان در عرصه اجتماعي در طول اين چهار دهه مي‌باشد.براي بررسي اين موضوع، ضمن استفاده از منـابع كتابخانـه‌اي و روش توصيفي تحليلي، از چارچوب نظري جامعه‌شناسي هنر با تأكيد بر رويكرد بازتاب ويكتوريا الكساندر استفاده شده‌است. نتيجه پژوهش نشان مي‌دهد كه حضور زنان در عرصه سينما (بيشتر) و موسيقي (كمتر) در طول حاكميت نظام جمهوري اسلامي دچار تغييرات تدريجي اما عميقي در دو بُعد كمي و كيفي شده‌است. تغييراتي كه ضمن تاثيرپذيري از تحولات داخلي و جهاني، زمينه ي حضور فراجنسيتي زنان را فراهم كرده است.