تاثير لجستيك تجاري در صادرات صنعتي دوجانبه ايران با رويكرد مدل جاذبه

يكي از عوامل تعيين‌كننده صادرات  صنعتي به كارايي ساختارهاي پشتيباني كننده تجارت مانند خدمات لجستيك بستگي دارد. بررسي ميزان تأثير عملكرد لجستيك ايران و مقاصد صادراتي در صادرات صنعتي دوجانبه ايران از اهداف اين مقاله مي‌باشد. اين تجزيه و تحليل بر عملكرد كلي لجستيك و همچنين مولفه‌هاي شش گانه تعيين‌كننده عملكرد كلي لجستيك براي نمونه بزرگي از مقاصد صادراتي استوار است. تجزيه و تحليل تجربي شامل برآورد ضرايب مدل جاذبه به روش حداكثر درستنمايي شبه پواسن نما (PPML) براي مقطع زماني 2007تا 2018 است كه معيارهاي عملكرد لجستيك تجاري را در بر مي‌گيرد. يافته‌هاي اين مطالعه شواهد قوي از نقش مثبت لجستيك در افزايش صادرات صنعتي دوجانبه ايران ارائه مي‌دهد. ضمن اينكه نتايج نشان مي‌دهد افزايش عملكرد لجستيك ايران مهمتر و تاثيرگذارتر از افزايش عملكرد لجستيك مقاصد صادراتي مي‌باشد. اين تحليل همچنين با بررسي اينكه آيا مولفه‌هاي تعيين‌كننده عملكرد لجستيك براي صادرات صنعتي ايران اهميت دارد يا خير، ادامه مي‌يابد.در اين ميان، مولفه‌هاي حمل و نقل بين‌المللي، رهگيري و پيگيري، كيفيت خدمات، تحويل به موقع، زيرساخت و گمركات مقاصد صادراتي به ترتيب بيشترين تاثير را براي تقاضاي  صادرات  صنعتي ايران  دارد. در حاليكه  افزايش كيفيت خدمات لجستيكي ايران در مقايسه با ساير مولفه‌هاي ديگر عملكرد لجستيك به‌عنوان نتها عامل كليدي مؤثر بر عرضه صادرات كالاهاي صنعتي شناخته مي‌شود. به ‌اين ترتيب سرمايه‌گذاري مستمر در زيرساخت‌هاي لجستيك و خدمات مقاصد صادراتي و بهبود كيفيت خدمات لجستيك ايران مي‌تواند بر  صادرات صنعتي ايران تأثير مثبت داشته باشد.