اثر تمرينات هوازي تداومي بر مقادير كلاسترين هيپوكامپ، كارايي حافظه و عملكرد ورزشي در موش‌هاي صحرايي سالمند مدل بيماري آلزايمر

اهداف: آلزايمر (AD) يك بيماري مزمن تخريب كننده سلول هاي عصبي مي باشد كه در نهايت توانايي انجام ساده ترين كار‌ها را از بين مي‌برد. آلزايمر از تجمع پپتيد‌هاي آميلوئيد-بتا (Aβ) در مغز ايجاد شود. كلاسترين (CLU) با Aβ تعامل داشته و پاكسازي آن از مغز را تنظيم مي‌كند. هدف تحقيق حاضر مطالعه اثر شش هفته تمرينات هوازي تداومي بر مقدار CLU، كارايي حافظه و عملكرد ورزشي بود.روش مطالعه: تعداد 40 سر رت نر سالمند (11 ماهه) نژاد به طور تصادفي به چهار گروه شامل گروه بيمار تمرين، بيمار كنترل، سالم تمرين و سالم كنترل تقسيم شدند. رت‌‌ها به مدت شش هفته با تكرار پنج جلسه در هر هفته، تمرين‌‌ ورزشي را انجام دادند. 48ساعت پس از آخرين جلسه، بافت برداري از مغز انجام و نمونه‌ها جمع‌‌آوري شد.CLU  به روش الايزا، عملكرد حافظه با تست تشخيص شيء جديد و عملكرد ورزشي با تست حداكثر ظرفيت ورزشي اندازه گيري شد. براي بررسي اثر تمرين از آزمون تحليل واريانس يك سويه  و آزمون تعقيبي توكي استفاده شد سطح معني داري P 0.05 در نظر گرفته شد.يافته ها: مقدار  CLUدر هيپوكمپ در گروه بيمار تمرين نسبت به گروه بيمار كنترل  كاهش معناداري (P 0.05) داشت. همچنين بهبود معنادار عملكرد حافظه در گروه بيمار تمرين نسبت به گروه بيمار كنترل (P 0.05) و افزايش عملكرد ورزشي در گروه‌هاي بيمار تمرين و سالم تمرين نسبت به گروه‌هاي كنترل مشاهده شد (P 0.05).نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين پژوهش، تمرينات هوازي تداومي در طول شش هفته، باعث بهبود كارايي حافظه و عملكرد ورزشي و همچنين كاهش كلاسترين در هيپوكمپ موشهاي صحرايي سالمند مي‌شود.