مقايسه طرحواره درماني و كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي بر رشد پس از سانحه و سرمايه روانشناختي در زنان مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: ابتلا به بيماري سرطان يك بحران آسيب زا است و ابعاد گوناگون زندگي فرد را تحت تأثير قرار مي‌دهد. بنابراين هدف از اين پژوهش مقايسه طرح‌واره درماني و كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي بر رشد پس از سانحه و سرمايه روانشناختي در زنان مبتلا به سرطان پستان بود. روش بررسي: پژوهش حاضر نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل و شامل پيگيري سه ماهه مي‌باشد. جامعه پژوهش زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه كننده به كلينيك انكولوژي بيمارستان امام خميني (ره) تهران از سال 1399 است. از ميان اين افراد، 45 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي و يك گروه كنترل (هر گروه شامل 15 نفر) قرار داده شدند. جهت گردآوري اطلاعات از ابزار‌هاي پرسشنامه رشد پس از سانحه تدسچي و كالهون (1996) و سرمايه روانشناختي لوتانز (2007) استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها نيز با استفاده از روش تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه رشد پس از سانحه و سرمايه‌هاي روانشناختي در دو روش طرح‌واره درماني و كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي تفاوت معناداري نسبت به گروه كنترل داشتند. همچنين مقايسه دو روش نيز نشان داد كه تأثير درمان كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي بر رشد پس از سانحه و سرمايه‌هاي روانشناختي تفاوت معناداري با طرح‌واره درماني دارد (p 0/05). نتايج آزمون تعقيبي بونفروني نيز نشان داد كه اثربخشي دو درمان كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي و طرح‌واره درماني در طول زمان پايدار بوده است (p 0/05). نتيجه گيري: براساس يافته‌هاي پژوهش، هر دو روش درمان كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي و طرح‌واره درماني بر افزايش رشد پس از سانحه و سرمايه‌هاي روانشناختي در زنان مبتلا به سرطان پستان تأثير داشتند. همچنين نتايج حاصل از مقايسه بين دو روش نشان داد كه درمان كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي اثربخشي بيشتري نسبت به طرح‌واره درماني دارد.