بررسي اثرات دگرريختي سطوح جدايشي، گسل‌هاي راندگي و راستالغز پي‌سنگي بر هندسه ساختاري تاقديس نفت در پهنه لرستان، باختر ايران

تاقديس نفت با راستاي شمال باختري-جنوب خاوري در شمال پهنه ساختاري لرستان و باختر كمربند چين خورده-رانده زاگرس واقع شده است. در اين پهنه گسل ‌هاي راندگي و راستالغز پي ‌سنگي و سطوح جدايشي نقش مهمي در هندسه ساختارهاي چين خورده ايفا مي كنند. در اين پژوهش جهت تحليل هندسي تاقديس نفت با استفاده از ترسيم نيمرخ ساختاري عمود بر راستاي تاقديس در بخش مركزي، اطلاعات چاه هاي حفاري شده در منطقه مورد مطالعه و تاقديس هاي همجوار و تجزيه و تحليل هاي مربوطه، الگوي دگرريختي و هندسه ساختاري تاقديس نفت مورد مطالعه قرار گرفته است. اين تاقديس داراي دو سطح جدايش بالايي (سازند اميران) و مياني (سازند گرو) است. سطوح جدايشي و راندگي ‌هاي پي ‌سنگي در يال جنوب باختري تأثير زيادي بر هندسه چين خوردگي ايجاد كرده اند كه باعث عدم انطباق چين خوردگي سطحي و عمقي شده است. يك گسل راستالغز پي سنگي با راستاي شمالي-جنوبي در بخش مياني تاقديس باعث تغيير راستاي محور تاقديس از N70W در بخش شمال باختري به  N50W در بخش جنوب خاوري شده است. همچنين راندگي ‌هاي كوچك و سطحي كه از سطح جدايش بالايي منتشر شده است يا راندگي هاي مستقل در سازند گورپي باعث تشكيل محوري از دو لولاي جناغي و مدور در بخش مياني تاقديس نفت در ساختارهاي چين خورده شده است. تجزيه و تحليل مشخصه هاي هندسي تاقديس نفت نشان مي ‌دهد كه اين تاقديس يك چين نامتقارن و استوان‌ه اي و از نظر فشردگي باز و از نظر كندي چين در رده نيمه‌ زاويه دار قرار دارد.