نگاره «گفتگويي با دانته درباره كمدي الهي»: استعاره كلاژ در بازنمود ادبيات جهان

آنچه با نام «ادبيات جهان» از سوي نويسندگان و كارشناسان ادبي به خوانندگان نشان داده مي‌شود، بيش از آنكه دربردانده نمونه‌هاي برگزيده ادبي از كشورهاي گوناگون به گونه‌اي برابر و بدون مرزبندي‌هاي فرهنگي و سياسي باشد، گلچيني است از نويسندگان و نوشته هاي ادبي كشورهايي كه بنا بر تلاش هاي ملي و جهاني خود توانسته‌اند به جهانيان شناسانده شوند. اين رويكرد گزينشي در شناسايي «ادبيات جهان» كه به ويژه از سمت باختر آغاز گرديده و توان فراواني در پاسداشت برتري خود نشان داده، در بنيان، همانند بكارگيري شگرد كُلاژ در شيوه نگارگري «پاره‌گفتگو»  است، به گونه‌اي كه آفرينش و گسترش جستار «ادبيات جهان» و پرورش آن در دوران‌ تاريخي و ادبي گوناگون را مي توان همچون آفرينش يك نگاره كلاژ دانست و اين هنر را در چارچوب ادبيات هچون يك استعاره‌ از ادبيات جهان پنداشت. اين پژوهش، با رويكردي ميان‌رشته‌اي، با واكاوي ساختار و درون‌مايه ادبي نگاره «گفتگويي با دانته درباره كمدي الهي» از سه هنرمند چيني-تايواني، در سبك كلاژ، تلاش دارد در سايه انگاره‌هاي «كارناوال»  از باختين  و «دورخواني»  از فرانكو مورِتي،  كه از انگاره‌هاي پركاربرد در روشن‌سازي جستار «ادبيات جهان» هستند، به كالبدشكافي چرايي گزينش چهره‌هاي ادبي آن بپردازد و به گونه‌اي كاركرد استادان، ناشران، مترجمان و كارشناسان ادبي در برپاسازي «ادبيات جهان» را بررسي كند.