طراحي ابزار سنجش تبعيت دارويي در بيماران مبتلا به ام اس بر اساس نظريه رفتار برنامه ريزي شده

مقدمه و هدف: بيماري ام اس شايعترين بيماري نورولوژيك در جهان و سومين عامل ناتواني در بين بيماريهاي مزمن مي باشد. يكي از اركان كنترل بيماري تبعيت از رژيم دارويي مي باشد كه دستيابي به اين هدف مستلزم به كارگيري ابزاري مناسب در متون علمي است. لذا پژوهش حاضر با هدف طراحي ابزار سنجش تبعيت دارويي در بيماران ام اس بر اساس نظريه رفتار برنامه ريزي شده انجام شده است. مواد و روش ها: اين مطالعه مقطعي در سال 1401-1400 با روش نمونه گيري تصادفي بر روي 269 نفر از بيماران ام اس مراجعه كننده به بيمارستان فوق تخصصي سينا در تهران انجام شد. روايي صوري به صورت كيفي و كمي مورد بررسي قرار گرفت. سپس نسبت و شاخص روايي محتواي ابزار، با قضاوت كيفي يك پانل 10 نفره خبرگان محاسبه گرديد، سپس پايايي با تعيين همساني دروني (ضريب آلفاي كرونباخ) بررسي و مورد تاييد قرار گرفت.نتايج: ميانگين سني بيماران 9.63±35.04  سال و ميانگين سن ابتلاي آنان به بيماري9.6±32.48 سال بود. پس از بررسي نتايج روايي، سوالاتي كه شاخص روايي محتوايي آنها كمتر از حد مجاز بود، اصلاح شد و تغييرات لازم در آنها صورت گرفت سپس مراحل روايي آنها تكرار شد تا مقدار مطلوب يعني نسبت روايي محتوا بيش از 0.62 و شاخص روايي محتوا بيشتر از 0.79حاصل شد. ميانگين ضرايب آلفاي كرونباخ محاسبه شده برابر با 0.87 بود.نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه شواهد مناسبي در خصوص ابزار مناسب پايا و روا جهت سنجش تبعيت دارويي در بيماران ام اس بر اساس نظريه رفتار برنامه ريزي شده را فراهم نمود.