سازگاري زيست محيطي خدمات ديجيتال و صنعت فناوري اطلاعات ايران در بخش‌هاي ميزباني وب و خدمات ابري

سابقه و هدف: با توجه به رشد و توسعه انواع فناوري‌هاي نوين ارتباطي و اطلاعاتي در سرتاسر جهان، استفاده از خدمات ديجيتال به شكل گسترده‌اي در حال افزايش بوده و كشور ما ايران نيز از اين قاعده مستثني نمي‌باشد. صنايع فناوري اطلاعات و خدمات ديجيتال مقادير قابل توجهي از انرژي را به شكل هاي مختلف و نيز در بخش‌هاي متعددي مانند توليد، توزيع و استفاده از تجهيزات و خدمات مربوطه، مصرف مي‌نمايند و در نتيجه باعث توليد آلاينده‌هاي مختلف از جمله گازهاي گلخانه‌اي و انتشار آن‌ها در محيط زيست مي‌گردند. بنابراين هدف از اين مطالعه بررسي سازگاري زيست‌محيطي خدمات ديجيتال و صنعت فناوري اطلاعات ايران در بخش‌هاي ميزباني وب و خدمات ابري از طريق ارزيابي مركز داده‌اي در شمال غرب ايران به عنوان نماينده‌اي از صنعت فناوري اطلاعات ايران در بخش‌هاي ميزباني وب و خدمات ابري مي‌باشد.مواد و روش ها: بدين منظور در اين پژوهش ابتدا از طريق انجام مطالعات كتابخانه‌اي و بررسي منابع، جنبه‌هاي مؤثر فناوري اطلاعات بر محيط زيست و همچنين استاندارد‌هاي زيست‌محيطي مرتبط با مراكز داده شناسايي گشته و پس از آن، سرور‌هاي ايران سرور واقع در مركز داده شمال غرب ايران مورد بررسي قرار گرفتند. در گام بعدي پس از برآورد ميزان انرژي مصرفي و كربن­دي­اكسيد توليدي مركز داده شمال غرب ايران (كه داراي 319 سرور فعال مي‌باشد)، معيارهاي كارايي و سازگاري محيط زيستي اين مركز داده محاسبه گشته و در پايان هم از طريق تحليل و جمع‌بندي نتايج حاصله، سازگاري زيست‌محيطي مركز داده شمال غرب ايران به عنوان نماينده‌اي از صنعت فناوري اطلاعات ايران در بخش‌هاي ميزباني وب و خدمات ابري بررسي گرديد.نتايج و بحث: نتايج ميزان انرژي مصرفي و آلاينده‌هاي توليدي مركز داده شمال غرب ايران حاكي از آن است كه اين مركز داده به طور متوسط، ماهانه 16/185 مگاوات ساعت انرژي الكتريكي مصرف نموده و در پي آن نيز 26/533 تن كربن دي اكسيد در ماه توليد مي‌نمايد. همچنين مقادير معيارهاي اثربخشي استفاده از كربن (CUE1)، اثربخشي استفاده مجدد از انرژي (ERE2) و اثربخشي مصرف توان (PUE3) در اين مركز داده به ترتيب معادل 88/2، 03/4 و 03/4 كيلوگرم CO2 بر كيلووات ساعت بوده و مقادير فاكتور استفاده مجدد از انرژي (ERF4) و ضريب انرژي سبز (GEC5) مركز داده نيز برابر با صفر مي‌باشد. اين مقادير بيانگر اين هستند كه انرژي مصرفي مراكز داده ايران از منابع انرژي تجدناپذير تأمين گشته و پس از مصرف در بخش‌هاي مختلف نيز در نهايت به صورت گرماي مازاد در محيط رها مي‌گردد كه خود برانگيزنده توليد و انتشار مقدار زيادي گازهاي گلخانه‌اي از جمله CO2 در محيط بوده و آسيب‌هاي متعدد و جبران‌ناپذيري همچون آلودگي هوا، گرمايش جهاني، برهم خوردن اقليم و غيره را بر محيط زيست وارد مي‌نمايد.نتيجه گيري: جمع‌بندي كلي اطلاعات بدست آمده از بررسي جوانب مختلف سازگاري زيست‌محيطي مركز داده شمال غرب ايران به عنوان نماينده‌اي از صنعت فناوري اطلاعات ايران در بخش‌هاي ميزباني وب و خدمات ابري و مقايسه آن با ديگر مراكز سبز دنيا، اين مركز داده معيارهاي لازم براي مطابقت با استانداردهاي زيست‌محيطي مربوط به مراكز داده سبز يا دوستدار محيط زيست را كسب نكرده و در نتيجه سازگاري چنداني در زمينه محيط زيست نداشته و فاصله زيادي با ديگر مراكز داده سبز دنيا دارد.