بررسي جايگاه اخلاق فضيلت در اخلاق هنجاري

اخلاق فضيلت به عنوان يكي از شاخه‌هاي سه‌گانه اخلاق هنجاري مشهور است، ولي برخي از فلاسفه اخلاق موافق جايگاه مستقلي براي آن در اخلاق هنجاري نيستند. سؤال مقاله حاضر اين است كه سخن حق در مورد جايگاه اخلاق فضيلت در پژوهش‌هاي اخلاق هنجاري چيست؟ آيا ادله قائلين به استقلال اخلاق فضيلت در مقابل ديگر رقبا يعني وظيفه-گرايي و غايت‌گرايي، بدون اشكال مي‌باشد؟ راه‌حل پيشنهادي چيست؟ گردآوري داده‌ها در اين مقاله كتابخانه‌اي بوده و با روش توصيفي تحليلي به تبيين سؤالات و پاسخ‌گويي به آنها پرداخته است. قائلين به اخلاق فضيلت تقرير‌هاي مختلفي براي اخلاق فضيلت داشته‌اند كه فضيلتمنديِ فاعلِ اخلاقي در همه آنها مشترك است. علل روي‌آوري به اخلاق فضيلت نيز متعدد بوده و بيشتر ناظر به نقاط ضعف نظريه‌هاي رقيب است. بررسي‌ها نشان از آن دارد كه هم به تقريرهاي اخلاق فضيلت اشكال وارد است و هم ادله روي‌آوري به آن قابل خدشه مي‌باشد. نتيجه آن است كه اگرچه اخلاق فضيلت جايگاه مستقلي در اخلاق هنجاري ندارد ولي دغدغه‌هاي منطقي قائلين به اخلاق فضيلت، توسط نظريه‌ي غايت‌گراي اخلاق اسلامي، معروف به نظريه قرب الهي، قابل حل مي‌باشد.