بررسي بستري اجباري در پرونده هاي بيماران معرفي شده از مراجع قضايي به بيمارستان روان پزشكي

زمينه: گروه مهمي از بيماران بستري در بيمارستان هاي روان پزشكي، بيماراني هستند كه با نامه هاي قضايي ارجاع مي شوند كه اختيار را از پزشك معالج براي بستري يا عدم بستري فرد سلب مي كند و منجر به بستري اجباري مي شود. يكي از اصول پزشكي توجه به حقوق بيماران مي باشد. هدف: هدف از اين مطالعه، بررسي پرونده هاي افراد ارجاع شده از مراجع قضايي به بيمارستان شفا مي باشد. روش ها: اين مطالعه بر روي پرونده هاي 217 فرد ارجاع شده از مراجع قضايي به بيمارستان شفا شهر رشت در سال 1397 انجام شد. متغيرهاي جمعيت شناختي، علل ارجاع، سابقه كيفري، اختلالات روان پزشكي، سابقه بستري، تشخيص روان پزشكي از پرونده هاي موجود جمع آوري شد. با استفاده از تحليل داده ها از نرم افزار IBM SPSS Statistics نسخه ۲۱ مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: در پرونده هاي بررسي شده، بيشترين جمعيت شامل 96/8 مرد، ۸/۷۸ شهري و 57/6 مجرد بودند. 78/3 سابقه بستري و 82/5 هم سابقه بيماري هاي روان پزشكي، 94/9 تشخيص روان پزشكي داشتند. بيش ترين تشخيص اختلال اسكيزوفرني با 37/5 موارد بود. از نظر دليل ارجاع، 49/9 اعزام و بستري و 29/6 را نياز به درمان تشكيل مي دادند. بين سابقه اختلال روان پزشكي با سابقه كيفري رابطه معناداري وجود داشت، اما بين سن، تحصيلات، وضعيت اشتغال و سابقه ابتلا به اختلال روان پزشكي رابطه معناداري وجود نداشت. نتيجه گيري: تنها با وجود يك نامه، نمي توان عنوان بيمار روان پزشكي را به فرد نسبت داد. از طرفي، درصد بالايي از تشخيص نهايي، نشان دهنده ارتباط بهتر مراجع قضايي با سيستم درماني در ارجاع افراد مي باشد كه لزوم ارتباط هرچه بيشتر سيستم قضايي و مراكز درماني را براي ارجاع بيماران روشن مي كند.