تأثير آموزش مهارت‌هاي اجتماعي بر سلامت روان دانش‌آموزان دختر يك كلاس در مقطع ابتدايي

زمينه مهارت هاي اجتماعي نقش بسيار مهمي در سلامت عاطفي و بهزيستي كودكان دارند. بنابراين آموزش مهارت هاي اجتماعي به كودكان از اهميت زيادي برخوردار است.هدف هدف از انجام پژوهش حاضر، تعيين اثربخشي آموزش مهارت هاي اجتماعي بر سلامت روان دانش آموزان دختر يك كلاس در مقطع ابتدايي شهر رشت از طريق آموزش به معلم بوده است. روش ها پژوهش حاضر يك مطالعه نيمه تجربي با استفاده از پيش آزمون و پس آزمون بود. اين مطالعه در خلال سال 1396 تا 1397 در يك كلاس پايه سوم ابتدايي شهر رشت در نيمسال اول انجام شد. والدين و معلمان پرسش نامه ها را قبل و بعد از مداخله پر كردند. آموزش مهارت هاي اجتماعي به دانش آموزان، ازطريق آموزش به معلم مربوطه كه هر روز در ارتباط با دانش آموزان بود، انجام شد. از متد هاي شناختي رفتاري و تقويت مثبت استفاده شد. جهت ارزيابي اثربخشي مطالعه از چك ليست سنجش توانايي ها و مشكلات براي ارزيابي سلامت روان و ماتسون براي ارزيابي مهارت هاي اجتماعي استفاده شد. جهت آناليز آماري اطلاعات از آزمون رتبه علامت دار ويلكاكسون و آزمون تي زوجي و نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده شد. يافته ها در اين مطالعه ميانگين سني مادران 3/32± 37/79سال و ميانگين سني پدران 4/42± 41/08سال بوده است. ميانگين نمره كلي مهارت هاي اجتماعي والدين از 13/65±225/54 قبل مداخله به 18/59±219/12 بعد مداخله رسيد كه كاهش معنادار داشته است (0/033= P). همچنين بر اساس پرسش نامه سلامت روان معلم، از ميان خرده مقياس ها، ميانگين خرده مقياس بيش فعالي-كمبود توجه از 2/49±3/95 قبل مداخله به 1/55±2/62 بعد مداخله رسيد كه كاهش معنادار داشته است (0/020=P). نتيجه گيري نتايج مطالعه حاضر حاكي از آن بود كه آموزش مهارت هاي اجتماعي به كودكان توسط معلم به صورت كلي تغييرات معني داري را در بهبود اين مهارت ها و رفتار كودكان ايجاد نكرد.