گونه‌ شناسي بيماري‌هاي سازماني و اثر متقابل آن بر پرستاران شاغل در مراكز آموزشي‌ درماني استان گيلان

زمينه سازمان ها نيز همچون موجود زنده با بيماري مواجه ميشوند، در مراكز درماني پرستاران در ارتباطي متقابل با سازمان قرار ميگيرند بنابراين بيماري سازمان اثرات نامطلوب بر كادر درمان خواهد داشت. هدف هدف اين مطالعه بررسي انواع بيماريهاي سازماني در مراكز آموزشيدرماني استان گيلان و اثر متقابل آنها بر پرستاران مي باشد مواد و روشها اين پژوهش از نوع بنيادي و با رويكرد پژوهش كيفي بوده و در تحليل دادهها از تحليل مضمون استفاده شد. قلمرو تحقيق دانشگاه علوم پزشكي گيلان و بيمارستان هاي كلانشهر رشت و جامعه تحقيق 10 نفر از اعضا هيئت علمي دانشگاه و مدير پرستاري بيمارستان رازي شهر رشت هستند كه به منظور جمع آوري دادهها از نظر نخبگان كه اعضاي هيئت علمي دانشگاه بودند استفاده شد. يافته ها عمده بيماري هاي شناخته شده در 3 دسته بيماريهاي جسمي، بيماريهاي جسمي رواني و بيماريهاي رواني ذهني تقسيم بندي شدند. ازجمله بيماريهاي جسمي ميتوان به يبوست سازماني، فلج سازماني، سپتيسمي سازمان و بيماريهاي ذهني شامل افسردگي، پرخاشگري و اختلال خواب و ازجمله بيماريهاي جسمي رواني ميتوان به ضايعه پس از تروما، شوك سازماني و سرطان سازماني اشاره كرد. نتيجه گيري با تعميم بيماري هاي انساني به سازمان ميتوان به مسير روشني از تشخيص سازمان بيمار و علائم سازمان بيمار دست يافت. شناسايي بيماريهايي همچون آسم سازماني، تروماي سازماني، فلج سازماني، سپتيك سازماني و سرطان در سازمان و ساير بيماريها باعث ميشود با تشخيص به موقع آن، بتوان مانع از توسعه چالش هاي سازماني شد. بهبود سلامت سازمان به توسعه سلامت كاركنان بخش درمان و به ويژه پرستاران منجر مي شود.