اثر شش هفته تمرين تناوبي با شدت بالا بر ميزان پروتئين فسفريله mTOR و ويژگي‌هاي توصيفي در عضلات چهارسر راني موش‌هاي صحرايي سالم

زمينه و هدف: شناخت سازوكارهاي پيام‌رساني سلولي درگير در فرايند هايپرتروفي عضلاني يكي از چالش‌هاي علمي به حساب مي‌آيد. mTOR (Mammalian target of rapamycin) يا «هدف پستانداران راپامايسين» يكي از عوامل تنظيم‌كننده در اين فرايند است كه از طريق فسفريله شدن سنتز پروتئين در عضله اسكلتي را افزايش مي‌دهد. اين مطالعه به منظور تعيين اثر شش هفته تمرين تناوبي با شدت بالا بر پروتئين فسفريله mTOR در عضلات چهارسرراني موش‌هاي صحرايي نر بالغ نژاد ويستار انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه تجربي روي 16 سر موش صحرايي نر بالغ نژاد ويستار با سن شش هفته و ميانگين وزن 190.93±4.97 گرم انجام شد. حيوانات به صورت تصادفي به دو گروه 8 تايي كنترل و تمرين تقسيم شدند. گروه تمرين، شش هفته تمرين تناوبي با شدت بالا بر روي نوارگردان انجام دادند. به طوري كه 5 جلسه در هفته، افزايش بار در طول شش هفته از 6 تكرار اينتروال 30 متر در دقيقه 30 ثانيه‌اي در جلسات اول به يازده تكرار اينتروال 35 متر در دقيقه 30 ثانيه‌اي در پايان هفته ششم با فواصل استراحتي ميان تناوب‌ها با سرعت 13 متر بر دقيقه به مدت 60 ثانيه انجام شد. گروه كنترل هيچگونه تمريني نداشتند. موش‌ها بيهوش شدند و سپس عضله چهارسرراني بخش بيروني استخراج گرديد. سطح پروتئين فسفريله mTOR در عضله چهار سر راني با روش ايمنوهيستوشيمي سنجيده شد. يافته‌ها: تمرين تناوبي با شدت بالا موجب افزايش آماري معني‌دار ميزان پروتئينmTOR  فسفريله در عضلات چهارسر راني گروه تجربي نسبت به گروه كنترل گرديد (P 0.05). نتيجه‌گيري: فعاليت اينتروال مي‌تواند از طريق mTOR بر روي هايپرتروفي عضلاني اثر مثبتي داشته باشد.