روش فهم مسئله‎مندي در مطالعه خط‎ مشي عمومي: مفاهيم و كاربست

مسئله‎محوري به‎عنوان يكي از اركان علوم خط‎مشي سبب شد تا مسئله خط‎مشي تبديل به ابژه مطالعاتي مهمي در اين علوم شود. اين مفهوم نيز مانند ساير مفاهيم مطرح در علوم خط‎مشي، مورد نزاع رويكردهاي معرفت‎شناسي مختلف قرار گرفته است. تحليل گفتمان به‎عنوان يكي از اين رويكردها با طرح ايده مسئله‎مندي نگاه متفاوتي به مطالعه مسئله خط‎مشي ارائه كرده است. بررسي ادبيات تحليل گفتمان در مطالعات خط‎مشي عمومي نشان مي‎دهد، گفتمان حاكم با واردكردن ابژه در بازي درست و نادرست، امور را مسئله‎مند مي‎كند. اين نگاه به مسئله خط‎مشي نه‎تنها از رويكردهاي رقيب تحليل گفتمان متمايز است، بلكه تفاوت‎هاي ظريفي با رويكردهاي هم‎مسلك تحليل گفتمان نيز دارد. در پژوهش حاضر، نخست به بررسي جايگاه مسئله در مطالعات خط‎مشي پرداخته شده و سپس با طرح اجمالي مفاهيم تحليل گفتمان، مسئله‎مندي خط‎مشي از ديدگاه رويكرد گفتماني مورد تبيين قرار گرفته است. درنهايت نيز با اتخاذ رويكردي انتقادي، گام‎هايي براي فهم مسئله‎مندي خط‎مشي ارائه مي‌شود. نتيجه اين گام‎ها فهم آنچه به‎عنوان مسئله قلمداد شده، فهم پيش‎فرض‎ها، فهم تبار و ديرينه مسئله، فهم نامسئله‎هايي كه طرد شده‎اند و فهم عوامل دخيل در بديهي انگاشتن مسئله است.