بررسي مقايسه‌اي سطح سرمي و بافت مغزي TNF-α در رت‌هاي مدل آلزايمر نژاد ويستار تيمار شده با سويه‌هاي پروبيوتيك دو جنس لاكتوباسيلوس و بيفيدوباكتريوم

بيماري آلزايمر يك نوع اختلال عملكرد مغزي است كه به تدريج توانايي هاي ذهني بيمار تحليل مي رود. مطالعات متعدد نشان داده كه مكانسيم هاي التهابي نيز در پاتوژنز بيماري آلزايمر نقش اساسي دارند. در اين خصوص هدف قرار دادن فاكتور التهابي  TNF-α مي‌تواند در كنترل و درمان چنين بيماري هايي باشد. پروبيوتيك ها به عنوان موجودات زنده و فعال ميكروسكوپي در حفظ و بهبود سلامت انسان به عنوان يك راهكار درماني بسيار مهم همواره حائز اهميت بوده اند. هدف از تحقيق حاضر، بررسي مقايسه اي سطح سرمي و بافت مغزي TNF-α و نيز تعداد پلاك‌هاي آميلوئيدي و در رت هاي مدل آلزايمر نژاد ويستار تيمار شده با سويه هاي پروبيوتيك جنس لاكتوباسيلوس و بيفيدوباكتريوم مي‌باشد. ابتدا 30 سر موش نر نژاد ويستار به طور تصادفي به پنج گروه تقسيم شدند: گروه كنترل بدون جراحي و تيمار خاص بودند. ساير گروه‌ها تحت جراحي قرار گرفته و به آنها بتا آميلوئيد تزريق شد. به گروه شم آب (حلال پروبيوتيك) تزريق شد و دو گروه آلزايمري شده با دوز 109 × 2/5CFU  از دو سويه پروبيوتيك Bifidobacterium longum و Limosilactobacillus reuteri تيمار شدند. نتايج اين بررسي نشان داد در موش‌هاي آلزايمري تعداد پلاك هاي آميلوئيدي افزايش داشته اند (p 0.001). همچنين ميزان TNF-α نيز در موش‌هاي آلزايمري افزايش داشته است. هر دو سويه به ويژه سويه Bifidobacterium longum  توانستند به طور معناداري (p 0.001) ميزان TNF-α را در بافت مغز و نيز در سرم خون نسبت به گروه آلزايمر كاهش دهند. همچنين هر دو سويه به ويژه سويه Bifidobacterium longum عملكرد خوبي بر مهار پلاك‌هاي آميلوئيدي داشته است. بنابراين به نظر مي رسد سويه هاي پروبيوتيك Limosilactobacillus reuteri و Bifidobacterium longum مي‌توانند كانديدهاي مناسبي جهت كاهش ميزان TNF-α و پلاك‌هاي آميلوئيدي در بيماري آلزايمر باشند.