تاثير يك دوره تمرين هوازي همراه با مكمل استويا روي هپاتوكاين‌ها و مقاومت به انسولين در موش‌هاي ديابتي نوع يك

ديابت يكي از دلايل اصلي مرگ و مير در كشورهاي در حال توسعه است. از راه هاي پيشگيري از ديابت و جلوگيري از عوارض ناشي از آن، انجام فعاليت بدني و استفاده از مكمل هاي آنتي اكسيداني است. هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير يك دوره تمرين هوازي و مكمل استويا روي فتوئين b، پنتراكسين ۳ و GDF-15 پلاسما و مقاومت به انسولين در موش‌هاي ديابتي نوع 1 بود. براي اين منظور 25 موش ديابتي نوع يك به 5 گروه كنترل-سالم، كنترل ديابت، ديابت مكمل، ديابت تمرين و ديابت تمرين-مكمل تقسيم شدند.  برنامه تمريني رت ها براي مدت 65 روز، با سرعت 20 تا 30 متر بر دقيقه با شدت 10 تا 25  متر/دقيقه بود. دوز مصرفي استويا 250 ميلي گرم/كيلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ دريافت شد. كشتار موش‌ها 48 ساعت بعد از آخرين جلسه تمريني انجام و خونگيري انجام شد. جهت مقايسه بين گروه‌ها از آزمون آناليز واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي بونفروني استفاده شد. بررسي تغييرات بين گروهي نشان داد كه تفاوت معني دار بين گروه‌ها براي فتوئين b، پنتراكسين ۳ و GDF-15 پلاسما وجود دارد (p 0.001). بررسي تغييرات بين كروهي نشان داد كه فتوئين B و GDF-15 افزايش معني دار و پنتراكسين كاهش معني دار در گروه سالم نسبت به گروه ديابتي داشتند  (p 0.001) همچنين بين گروه كنترل ديابت با گروه هاي تمرين مكمل و تمرين تفاوت معني دار بين همه شاخص ها وجود داشت (p 0.001) نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه تمرين هوازي و مكمل استويا ميتوانند باعث كاهش مقاومت به انسولين، فتوئين b و GDF-15 و افزايش پنتراكسين ۳ در موش‌هاي ديابتي نوع 1 شوند. اين بهبودها در گروهي كه تمرين و مكمل را به طور همزمان مصرف كرده بودند، بيشتر بود.