ارائه مدل اجرايي آموزش و يادگيري زبان انگليسي در نظام آموزشي ايران

تحقيق حاضر، يك پژوهش كاربردي است كه با هدف طراحي مدل اجرايي آموزش و يادگيري زبان انگليسي در نظام آموزشي ايران انجام شد. رويكرد پژوهش از نوع كيفي و راهبرد آن مبتني بر نظريه داده بنياد است. روش گردآوري داده ها در اين پژوهش مصاحبه نيمه ساختارمند با 27 نفر از متخصصان آموزش زبان انگليسي در سه گروه اساتيد دانشگاه، معلمان مدرسه و مدرسان آموزشگاه هاي خصوصي زبان انگليسي با معيار اشباع نظري بود. داده هاي حاصل از مصاحبه، با روش كدگذاري سه مرحله اي (باز، محوري و انتخابي) اشتراوس و كوربين (1992) انجام شد. براي بررسي پايايي پژوهش نيز از روش هولستي بهره گرفته شد. بر اين اساس ضريب پايايي معادل 0.83 به دست آمد كه بيانگر آن است كه پژوهش از قابليت اعتماد مطلوب و بالايي برخوردار است. نتايج يافته هاي پژوهش در قالب 158 كد بازشناسايي شده و اين كدها در قالب عوامل علّي (عوامل فردي، پداگوژيك، زيست بوم)؛ عوامل زمينه اي (شرايط خانوادگي، راهبردهاي كلان نظام آموزشي، گروه همسالان و همكاران، الزامات پيشبرد اهداف علمي و شغلي)؛ عوامل مداخله گر (شرايط حاكم بر جامعه، منابع و امكانات، علاقمندي و درك ضرورت زبان انگليسي از طرف متوليان آموزشي و فرهنگي، رويكرد عمومي به زبان هاي خارجي)؛ پديده ي محوري (فرآيند ياددهي- يادگيري زبان انگليسي)؛ راهبردها (رويكرد ملّي و فراملّي به آموزش، بهبود زير ساخت ها، ايجاد بينش جديد نسبت به زبان هاي خارجي)؛ پيامدها (تحقق دستاوردهاي مورد انتظار از نظام آموزشي، منابع انساني با انگيزه و كارآمد، هر زبان جديد، آشنايي با يك دنياي جديد) توصيف و تشريح شدند.