كارايي تلفيق علف‌كش‌هاي پيش‌رويشي و پس‌رويشي در جذب عناصر غذايي و جمعيت علف‌هاي‌هرز در نظام كشت كنجد– گندم در خوزستان

به‌منظور بررسي علفكش‌هاي پيش‌رويشي و پس‌رويشي جهت بررسي جمعيت علف‌هاي هرز و ميزان جذب عناصر غذايي توسط گندم و علف‌هاي هرز، پژوهشي بهصورت طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال زراعي 1399-1398 در مزرعه شماره يك گروه مهندسي و توليد ژنتيك گياهي دانشكده كشاورزي، دانشگاه شهيد چمران اهواز اجرا شد. تيمارهاي اين آزمايش شامل؛ شاهد بدون كنترل، شاهد وجين دستي، پنديمتالين+آتلانتيس، پنديمتالين+متريبوزين، تريفلورالين+آتلانتيس، تريفلورالين+متريبوزين، پنديمتالين+توفوردي، تريفلورالين+توفوردي، كشت مخلوط ماش سبز+توفوردي وتوفوردي بر روي گندم رقم مهرگان اعمال شدند. در بررسي وضعيت جمعيتي علف‌هاي هرز تنوع زيادي در بين تيمارهاي آزمايشي مشاهده شد. بر اين اساس، در مرحله 60 روز پس از كاشت، ميانگين تعداد علف‌هاي هرز برابر با 5/6 بوته در مترمربع بود كه در تمامي تيمارهاي كنترل علف‌هرز تغييرات محسوسي را نشان داد. با توجه به نتايج بهدست آمده در اين مرحله رشدي،  تيمارهاي پنديمتالين+آتلانتيس و  پنديمتالين+متريبوزين باعث كاهش معني‌دار جمعيت علف‌هاي هرز در مقايسه با تيمار شاهد شد. بهطوركلي تيمارهاي وجين دستي، پنديمتالين+آتلانتيس، به واسطه كاهش ميزان تداخل علف‌هاي هرز و افزايش ميزان جذب عناصر نيتروژن، فسفر و پتاسيم در اندام هوايي، سبب بهبود خصوصيات رشدي و عملكردي گندم شدند. در مقابل سه تيمار كنترلي تريفلورالين+آتلانتيس، تريفلورالين+متريبوزين و تريفلورالين+توفوردي تأثير منفي بر مقادير نيتروژن جذب شده در گندم داشتند و سبب افت معني‌دار اين صفت نسبت به شرايط شاهد شدند. به صورت كلي مي‌توان نتيجه گرفت كه استفاده از علف‌كش پنديمتالين به صورت پيش‌رويشي همراه با علف‌كش‌هاي آتلانتيس و متريبوزين مي‌تواند در كنترل جمعيت علف‌هاي هرز در ابتداي رشد گندم باعث افزايش جذب عناصر غذايي و افزايش عملكرد گندم شود.