اثر نسبت‌هاي مختلف پتاسيم به منيزيم بر برخي خواص كمي و كيفي ميوه توت‌فرنگي رقم آلبيون در شرايط كشت بدون خاك

يكي از دلايل پايين بودن كميت و كيفيت ميوه‌ي توت‌فرنگي، عدم تعادل عناصر غذايي در محلول غذايي يا به عبارت ديگر تغذيه نامطلوب گياه مي‌باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسي تأثير نسبت‌هاي مختلف پتاسيم به منيزيم (2:1، 4:1، 6:1 و 8:1) (به ترتيب تيمارهاي T1، T2، T3 و T4) بر برخي صفات كمي و كيفي گياه توت‌فرنگي رقم آلبيون در شرايط بدون خاك انجام گرفت. نتايج نشان داد كه تيمارهاي مختلف تأثير معني‌داري بر عملكرد، آسكوربيك اسيد و درصد مواد جامد محلول ميوه نداشتند. با اين وجود بالاترين ميزان عملكرد مربوط به نسبت 4:1 بود. صفات كيفي از جمله آنتوسيانين كل، فعاليت آنتي‌اكسيداني، فنل‌ كل، فلاونوئيد ‌كل، كلروفيل كل و درصد كلسيم، منيزيم و پتاسيم برگ و آنزيم هاي آنتي اكسيداني به طور معني‌داري تحت تأثير تيمارها قرار گرفتند. بالاترين محتوي فنل كل (925 ميلي‌گرم اسيد گاليگ بر 100 گرم وزن تر)، فلاونوئيد كل (163 ميلي‌گرم كاتچين بر 100 گرم وزن تر) در ميوههاي حاصل از  4:1 شاهده شد، درحاليكه ميوههاي حاصل از نسبت8:1 بالاترين فعاليت آنتي‌اكسيداني (89 درصد) را نشان دادند. بالاترين فعاليت آنزيمهاي گاياكول پراكسيداز در تيمارهاي T3 و T4 (به ترتيب 2/88 و 2/78 واحد بر گرم وزن تر)، آسكوربات پراكسيداز در تيمار T4 (2/11 واحد بر گرم وزن تر) و كاتالاز در تيمار T4 (2/23 واحد بر گرم وزن تر) مشاهد شد. به طوركلي ميتوان نتيجه گرفت كه در ميان تيمارهاي استفاده شده نسبت 4:1 پتاسيم به منيزيم براي محلول عذايي توت فرنگي مطلوب بوده و همچنين به دليل پايين بودن ميزان عناصر غذايي در اين نسبت شوري كمتري در محيط كشت اتفاق مي افتد.