كنترل مقاوم دما حين گرمادرماني موضعي تومورهاي سرطاني با وجود نامعيني در تمام پارامترهاي مدل

گرمادرماني موضعي يكي از شايع‌ترين روش‌هاي درمان تومورهاي سرطاني در نزديكي سطح پوست يا منافذ طبيعي بدن است. با توجه به لزوم كنترل دما در هنگام گرمادرماني موضعي، ابتدا فرايند انتقال حرارت در طول روش درماني مذكور به‌صورت تحليلي توسط يك تابع تبديل مرتبه كسري با تأخير زماني مدل‌سازي مي‌شود. با توجه به تأثير منبع خارجي گرما و واكنش‌هاي فيزيولوژيكي بيمار بر تغيير دماي بدن او و بنابراين، تمام پارامترهاي مدل، كنترل مقاوم دما در طول درمان ضروري است؛ ازاين‌رو، در اين مقاله يك معيار قوام جديد براي دستيابي به عدم تغيير حد فاز با وجود عدم قطعيت همزمان در پارامترهاي مختلف مدل فرايند پيشنهاد مي‌شود. پس از آن، يك روش تحليلي براي طراحي يك كنترل‌كننده مقاوم تناسبي - انتگرالي - مشتقي مرتبه كسري با هدف تنظيم مطلوب مقادير حد فاز و فركانس گذر بهره ارائه مي‌شود؛ به طوري كه معيار قوام پيشنهادي نيز در طول درمان تضمين شود. در پايان، به‌منظور ارزيابي دستاوردهاي مقاله، نتايج يك شبيه‌سازي عددي مبتني بر مجموعه‌اي از پارامترهاي عملي ارائه خواهند شد.