وضعيت نمود استمراري در گويش لري بالاگريوه

نوشتار پيش رو نمود استمراري در گويش لري بالاگريوه را برپايه رويكرد دستور شناختي (لانگاكر، 1982؛ 2001) بررسي كرده است. در گويش لري بالاگريوه، زمان حال استمراري با استفاده از تكواژ hɑ كه برگرفته از فعل hɑse «خواستن» است، ساخته مي‎شود و براي ساخت گذشته استمراري از تكواژ he استفاده مي‎شود. به اين ترتيب، دلايل محدود شدن كاربرد فعل كمكي hɑse براي ساخت حال استمراري مورد بررسي قرار مي‎گيرد. براي انجام اين پژوهش، (820) جمله نمونه از روستاهاي اطراف خرم‎آباد جمع‎آوري شده و براي تحليل داده‎ها از روشي توصيفي -تحليلي برپايه دستور شناختي استفاده شده است. داده‎ها نشان داده‎اند كه هر تكواژ كاربرد متفاوتي دارد، زيرا تكواژ hɑ بر وقوع رويداد يا عملي در زمان حال دلالت دارد، در حالي كه he‎‎ براي بيان استمرار يا تكرار عمل به‎كار مي‎رود؛ افزون بر اين، هر دو تكواژ براي توليد فرايند‎هاي ناقص از محمول‎هاي كامل استفاده مي‎شوند؛ همچنين، نفي‎ناپذيري، استمرارپذيري محمول ايستا به‌صورت حال كامل و كاربرد هم‎زمان هر دو تكواژ در برخي از صورت‎هاي زمان حال ازجمله ويژگي‌هاي منحصربه‎فرد ساختار استمراري در گويش لري بالاگريوه است.