بررسي مقايسه‌اي اثر قرص زنجبيل با اندانسترون در تهوع و استفراغ بارداري: يك كارآزمايي باليني

مقدمه: تهوع و استفراغ، از شايع ترين عوارض دوران بارداري است. جهت به حداقل رساندن مصرف داروهاي شيميايي در زنان باردار و پيشگيري از اثرات جانبي آنها، مطالعه حاضر با هدف مقايسه تأثير قرص زنجبيل با اندانسترون در درمان تهوع و استفراغ بارداري انجام شد.روش‌كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني دوسوكور در سال 1397 بر روي 110 زن باردار داراي تهوع و استفراغ در هفته‌هاي ۱۵-10 بارداري كه به درمانگاه‌هاي بهداشت خانواده بندر ماهشهر مراجعه نمودند، انجام شد. زنان به‌طور تصادفي در دو گروه 55 نفره زنجبيل و اندانسترون قرار گرفتند. گروه زنجبيل، 9 قرص 500 ميلي‌گرمي، تشكيل شده از پودر خشك زنجبيل را به‌مدت 3 ‌روز و گروه اندانسترون، 9 قرص 4 ميلي‌گرمي اندانسترون را به‌مدت 3 ‌روز استفاده كردند. ابزار گردآوري اطلاعات شامل پرسشنامه دموگرافيك و پرسشنامه شاخص رودز بود كه قبل از ورود به مداخله و نيز هر روز 2 بار در جريان مطالعه، شدت و دفعات تهوع و استفراغ مورد ارزيابي قرار مي گرفت. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS­ (نسخه 22) و آزمون‌هاي من‌ويتني، ويلكاكسون، تي مستقل انجام شد. ميزان p كمتر از 0/05 معني‌دار در نظر گرفته شد.يافته ها: ميانگين نمره كل شاخص رودز در گروه زنجبيل از 3/7±12/61 به 6/23±5/43 و در گروه اندانسترون از 4/73±14/5 به 86/3±3/89 كاهش يافت (0/001 p)، در نتيجه زنجبيل به اندازه اندانسترون در كاهش دفعات و شدت تهوع و استفراغ بارداري مؤثر بود.نتيجه­ گيري: زنجبيل و اندانسترون هر دو در درمان تهوع و استفراغ بارداري مؤثر هستند و تأثير زنجبيل و اندانسترون با اختلاف بسيار اندك يكسان مي‌باشد.