ارتباط سطح سرمي ويتامين D با ميزان موفقيت حاملگي در يك سيكل بارورسازي تخمك در آزمايشگاه (IVF): يك مطالعه كوهورت آينده‌نگر

مقدمه: كمبود ويتامين D در زنان ممكن است در پاتوژنز ناباروري و اختلال عملكرد قاعدگي نقش داشته باشد. با توجه به درصد بالاي سطح سرمي ويتامين D ناكافي در زنان سنين توليد مثل، اخيراً نقش اين ويتامين در فيزيولوژي توليدمثل نيز مورد توجه قرار گرفته است. مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط سطح سرمي ويتامين D با ميزان موفقيت حاملگي در يك سيكل بارورسازي تخمك در آزمايشگاه (IVF) انجام گرفت. روش‌كار: در اين مطالعه كوهورت آينده نگر كه در سال 1401 انجام شد، 116 زن در سنين باروري و با تشخيص ناباروري اوليه يا ثانويه در اولين سيكل IVF خود تحت مطالعه قرار گرفتند. بر اساس ميزان سرمي ويتامين D در نمونه خون سنجش شده به روش الايزا، 7 روز قبل از انتقال جنين، مشاركت كنندگان در دو گروه كمبود يا ناكافي و كافي قرار گرفتند و از نظر وجود ساك حاملگي داخل رحمي و وجود ضربان قلب در سن حاملگي 7 هفته ارزيابي شدند. ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامه هاي مشخصات فردي- اجتماعي، تغذيه اي، ناباروري، چك ليست هاي ثبت نتايج آزمايش و پيامدهاي بارداري بودند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS (نسخه 24) و آزمون هاي كاي دو، تي مستقل و رگرسيون لجستيك چندمتغيره انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته ها: ميانگين سطح سرمي ويتامين D در افراد با بارداري موفق و بارداري ناموفق به‌ترتيب 26.8±60.3 و 37.4±66.5 (0.361=p) و فراواني موفقيت بارداري در گروه ويتامين D كافي 23.3% و در گروه ناكافي 13.6% بود (0.247=p). بر اساس رگرسيون لجستيك چندگانه و با تعديل متغيرهاي مخدوشگر، تفاوت معني داري بين گروه‌ها از نظر ميزان موفقيت بارداري وجود نداشت (نسبت شانس: 2.08؛ بازه اطمينان 95%: (0.45 تا 9.5))؛ (0.346=p). نتيجه گيري: هرچند ميزان سطح سرمي ويتامين D زنان نابارور با بارداري موفق بالاتر از سطح سرمي زنان با بارداري ناموفق بود، ولي اين تفاوت معني‌دار نبود.