پروتكل درماني اوليگوآمنوره ثانويه در زنان سنين باروري از ديدگاه طب ايراني و طب رايج

مقدمه: يكي از مشكلات شايع زنان در سنين باروري، قطع يا كاهش غيرطبيعي خونريزي قاعدگي است كه موجب عوارض متعدد و كاهش كيفيت زندگي مي ‏شود. مطالعه حاضر با هدف ارائه پروتكل درماني اوليگوآمنوره (آمنوره ثانويه، اوليگومنوره) در چهارچوب مباني طب ايراني مبتني بر شواهد و طب رايج انجام شد.روش‌كار: در اين مطالعه جمع‌آوري اطلاعات به‌صورت مروري نقلي (narrative review) با بررسي مطالب مربوط به احتباس طمث (قطع يا كاهش قاعدگي) از منابع مختلف پزشكي ايراني و جستجو در پايگاه‌هاي داده pubmed،Web of Science، Google scholar، SID، Iranmedex و Magiran به‌منظور يافتن شواهد و مستندات، با كليدواژه­ هاي مرتبط انجام شد. در مرحله بعد، بحث‏هاي متمركز گروهي با موضوع تبيين و تلفيق انواع اختلالات قاعدگي در طب ايراني و طب رايج با حضور افراد متخصص و صاحب‌نظر در حوزه طب ايراني و زنان و زايمان طي 10 جلسه برگزار شد. در نهايت با اجماع نظر صاحب‌نظران، درمان تلفيقي با تأكيد بر شواهد و مستندات باليني، به‌صورت پروتكل درماني ارائه گرديد.يافته ها: اصول درمان اوليگوآمنوره در طب ايراني شامل: اصلاح سبك زندگي از جمله اصلاح تغذيه، فعاليت فيزيكي، بهداشت روان و خواب، استفاده از داروهاي گياهي و اعمال يداوي (از جمله بادكش و حجامت) مي‌باشد كه قابل ادغام با مراحل درماني برخي از علل اين اختلال در طب رايج مي باشد.نتيجه گيري: با توجه به وجود برخي مشكلات در درمان اليگوآمنوره در طب رايج، استفاده از راهكارهاي طب سنتي ايراني در درمان اوليگوآمنوره همراه با پروتكل ‏هاي طب رايج، مي‌تواند در كنترل و درمان اين اختلال كمك‏ كننده باشد.