طراحي مدل توسعه ورزش دفاع شخصي در نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران

زمينه و هدف: پيچيدگي و تنوع مأموريت هاي نيروي انتظامي ايجاب مي­نمايد كه مأمورين ناجا براي انجام موفقيت آميز مأموريت­هاي محوله در راستاي تامين امنيت شهروندان، از آمادگي و توان رزمي بالايي برخوردار باشند.لذا هدف از پژوهش حاضر طراحي مدل توسعه ورزش دفاع شخصي در نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران است.روش شناسي: اين تحقيق از نظر هدف كاربردي، از نظر روش تحقيق اكتشافي و از نظر نوع داده يك تحقيق كيفي است. شركت كنندگان در تحقيق شامل 20 نفر از خبرگان ورزش هاي رزمي و اعضاي هيأت علمي دانشگاه بـه صورت نمونه گيري هدفمندانتخاب، كه اشباع نظري با 17 مصاحبه انجام شد. ابزار جمع آوري اطلاعات در اين پژوهش مصاحبه نيمه ساختاريافته براساس نظريه داده بنياد است. براي روايي و پايايي از روش قابليت اعتبار ، قابليت انتقال پذيري ، قابليت اطمينان و تاييد پذيري استفاده گرديد. در تحقيق حاضر براي تحليل محتوي از نرم افزار تحليل داده هاي كيفي مكس كيودا، جهت كدگذاري باز، كدگذاري محوري و در مرحله پاياني كدگذاري انتخابي استفاده گرديد.يافته ها: براساس نتايج پژوهش ، از ميان 267 شاخص موجود، 38 مفهوم اصلى شناسايي شدند. بر اساس شاخص‌ها و مؤلفه‌هاي پديده اصلي، شرايط علي،بازدارنده و تسهيل‌كننده و هم‌چنين راهبردها و پيامدها بر اساس مستندات پژوهشي و مصاحبه با خبرگان شناسايي شده و در نهايت مدل توسعه ورزش دفاع شخصي در نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران با رويكرد گرندد تئوري ارائه گرديد. نتيجه گيري: مدل ارائه شده مي تواند به عنوان ابزار تحليلي پيرامون عوامل مؤثر بر توسعه ورزش دفاع شخصي در نيروي انتظامي جمهوري اسلامي مبناي عمل قرار گيرد تا بگونه اي منطقي و اصولي به حل مشكلات اين حوزه و توسعه ورزش دفاع شخصي در نيروي انتظامي پرداخت.