بازنمايي گرافيكي مضامين اجتماعي در پوستر فيلم‌هاي اجتماعي سينماي ايران (مورد مطالعاتي: فيلم‌هاي برگزيدۀ جشنوارۀ فجر سال‌هاي 1390 تا 1398)

در سال‌هاي اخير، توجه به مضامين اجتماعي در فيلم‌هاي سينمايي ايران پس از انقلاب پررنگ‌تر شده است. در اين گونه مضامين، مخاطب در مقايسه با ديگر گونه‌ها مهم‌تر به شمار مي‌رود، زيرا به‌طور مستقيم يا نمادين به دغدغه‌هاي مخاطبان توجه دارد و مضمون فيلم با ذهنيت مخاطبان تكميل مي‌شود. اولين ارتباط مخاطب با فيلم در وهلۀ نخست از طريق پوستر و طراحي آن است. پرسش اصلي در اين پژوهش، عبارت است از: بازنمايي گرافيكي مضامين اجتماعي در پوستر فيلم‌هاي اجتماعي چگونه است؟ هدف در اين پژوهش، بررسي اين امر است كه طراحي پوستر فيلم‌هاي اجتماعي برگزيدۀ جشنوارۀ فيلم فجر سال‌هاي 1390 تا 1398 تا چه اندازه بازنمايي درستي ارائه كرده است و تا چه ميزان مضمون اجتماعي كه در فيلم ذكر شده و در پوستر آمده است. در اين پژوهش، براي گردآوري اطلاعات، از روش كتابخانه‌اي و مشاهدۀ آثار و براي تحليل، از روش كمي- كيفي استفاده شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه به طراحي پوستر در فيلم‌هاي اجتماعي سينماي ايران پس از انقلاب به ميزان كافي توجه نمي‌شود. از جمله عوامل منفي، مي‌توان به رنگي طراحي‌شدن، استفاده از تصاوير شخصيت‌ها، استفاده از متن زياد و نبود تصاوير انتزاعي و خلاقيت كافي اشاره كرد. همچنين 21 پوستر به‌صورت مستقيم، 22 پوستر به‌صورت غيرمستقيم و نمادين با مضمون فيلم در ارتباط هستند و 2 مورد نيز ارتباطي با مضمون فيلم ندارند. بر اين اساس، مي‌توان گفت كه در مجموع ارتباط طراحي پوستر فيلم‌هاي اجتماعي در آثار انتخابي با مضمون اجتماعي وضعيت مناسبي ندارد.