جداسازي پاراكوويروس انساني از نمونه هاي مايع مغزي- نخاعي كودكان مبتلا به مننژيت و مننگوانسفاليت در ايران

سابقه و هدف: پاراكوويروس هاي انساني عضوي از خانواده پيكورناويروس ها بوده كه به سرعت در حال تكامل هستند و مي توانند باعث بيماري هايي شبه سپسيس/ مننژيت در نوزادان شوند. مطالعه حاضر با هدف بررسي ميزان بروز و كميت پاراكوويروس انساني در 160 نمونه مايع مغزي - نخاعي در كودكان زير 5 سال مبتلا به مننژيت و مننگوانسفاليت بستري در بيمارستان امام علي كرج انجام شد. روش بررسي 160 نمونه مايع مغزي- نخاعي در فاصله زماني 12 ماه، از شهريور 98 تا مهر 99، از كودكان زير 5 سال مبتلا به مننژيت و مننگوانسفاليت بستري در بيمارستان امام علي شهر كرج جهت جداسازي HPeV با استفاده از پرايمرهايي كه ناحيهUTR ′ 5ويروس را مورد هدف قرار مي دهند، تهيه و تشخيص به روش Real-time PCR انجام شد. يافته ها: از ميان 160 نمونه مايع مغزي- نخاعي، دو مورد از نمونه ها (1.25 %) براي پاراكوويروس مثبت گزارش شد. حداكثر بار ويروس 6^10×5.6 كپي/ ميكروليتر مربوط به ماه آذر و در كودك دختر بيمار 3.5 ساله و حداقل بار ويروسي4^10 ×3.2 كپي/ ميكروليتر مربوط به ماه بهمن و در كودك دختر بيمار 4.5 ساله بود. نتيجه گيري: در اين بررسي براي اولين بار به حضور پاراكوويروس انساني در نمونه هاي مايع مغزي- نخاعي كودكان زير 5 سال مبتلا به مننژيت و مننگوانسفاليت بستري در بيمارستان امام علي كرج پرداخته شد كه دو نمونه از 160 نمونه مايع مغزي- نخاعي مورد بررسي مثبت گزارش شد كه مي تواند بيانگر ارتباط بين پاراكوويروس و اختلالات عصبي باشد.