سنتز نانوذرات اكسيد دوظرفيتي مس به روش احتراق در محلول و بررسي خواص ضدباكتريايي آن در برابر گونه هاي باكتريايي گرم مثبت و منفي

در اين پژوهش، تأثير نسبت سوخت بر سنتز نانوذرات CuO به‌روش احتراق در محلول و خواص ضدباكتريايي آن بررسي شد. به‌عنوان سوخت از هگزامتيلن‌تترامين در نسبت برابر با 1 و 1 استفاده شد و مشخصه‌يابي به روش‌هاي پراش اشعه‌ي ايكس (XRD)، سنجش اندازه‌ي ذرات به‌كمك پراش نور ديناميك (DLS)، تصويربرداري به‌كمك ميكروسكوپ الكتروني روبشي نشر ميداني (FE-SEM) براي هر نمونه انجام شد. نتايج XRD نشان داد كه در نسبت 1، بيشترين خلوص CuO در تركيب نهايي حاصل شد. هم‌چنين اندازه‌ي ذرات تماماً در گستره‌ي 21.7 تا 42.2 نانومتر قرار داشت. اما كوچكترين اندازه‌ي ذره (21.7 نانومتر) متعلق به نمونه سنتز شده در نسبت 1 بود. از آن جا كه تصاوير FE-SEM مربوط به اين نمونه نيز مبيّن ساختاري ريزدانه و كروي بود، اين نمونه براي انجام آزمون ضدباكتريايي انتخاب شد. سوسپانسيون نانوذرات اين نمونه، در سه محلول نوترينت براث، آب و DMSO تهيه شد. پس از آن، هر سه سوسپانسيون در برابر گونه‌هاي باكتريايي Escherichia coli و Staphylococcus aureus مورد آزمون ضدباكتريايي قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه باكتري E. coli (گونه‌ي گرم منفي) در‌مقايسه با S. aureus (گونه‌ي گرم مثبت) بيشتر مهار شد. هم‌چنين مهار هر دو باكتري در سوسپانسيون نوترينت براث-CuO بيشتر بود. براي اين سوسپانسيون، حداقل غلظت مهاري باكتري‌هاي E. coli و S. aureus به‌ترتيب 105 و 242 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر به‌دست آمد. اين امر احتمالاً با پراكنده‌سازي بهتر نانوذرات در نوترينت براث (نسبت به دو محلول ديگر) مرتبط است. لذا مي‌توان با افزودن مواد فعال سطحي، پراكنده‌سازي ذرات و درنتيجه قدرت مهار آن‌ها را بهبود بخشيد.