تجربه آسيميلاسيون زباني چند نسل اخير(80-50)شهر ايلام

آسيميلاسيون زباني يكي از اشكال تغييرات زباني است كه در آن افراد يك جامعه زباني، زبان ديگري را جايگزين زبان اول خود مي نمايند. در اين پژوهش جامعه زباني شهر ايلام با روش پديدارشناسي مورد مطالعه قرار گرفته اند. جمعيت نمونه تحقيق 20نفر از افراد متولد دهه هاي50 -80 شهر ايلام بوده است كه بصورت كاملاً هدفمند انتخاب شده اند. يافته هاي مطرح شده در اين پژوهش دو بخش كلي مي باشد. بخش اول آن در قالب مضامين اصلي بحران ارتباط، شكاف زباني و نسلي، واگرد به زبان مادري، انگ انگاري زبان مادري، سرگشتگي زباني _ هويتي، گسست زبان مادري از مدرسه بيان شده اند. اين مضامين مربوط به چگونگي تجارب افراد درمواجهه با تغيراتي كه در زبان اول و زبان دوم به وجود آمده و شرايطي كه تجربه نموده اند  مي باشد. بخش دوم يافته ها  توصيف ساختاري مي باشد كه در قالب چند مضمون اصلي شرح داده شده اند: خانواده منفعل، برساخت و تحميل هنجار زباني در مدارس، طبيعي(رسم) شدن زبان فارسي، فقر دانش زباني، تسلط نهادي زبان، خوديكي داني گروهي، بازنمايي هاي وارونه رسانه. در اين بخش شرايط زمينه اي شكل دهنده اين تجارب با توجه به بيانات افراد دسته بندي و ذكر شده اند كه اين دو بخش توصيفي كلي از تجارب و زمينه و بستر شكل دهنده آن ها به دست داده است.