ارائه مدل روابط علي بين ميزان فعاليت‌هاي بدني، ميزان استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي و نگرش فرد در مورد تصوير‌بدني خود با رفتارهاي اخلاقي دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي

هدف اين پژوهش ارائه مدل روابط علي بين ميزان فعاليت‌هاي‌بدني، ميزان استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي و نگرش فرد در مورد تصوير‌بدني خود با رفتارهاي اخلاقي دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي بود. اين پژوهش برحسب هدف كاربردي و به لحاظ روش از نوع توصيفي- همبستگي است. در پژوهش حاضر جامعه آماري دانشجويان واحدهاي دانشگاه آزاد اسلامي تهران بودند، كه تعداد 360 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گرديدند و از روش نمونه‌گيري در دسترس و به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. جهت ارزيابي متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته قلعه نوعي و همكاران (1398) استفاده شد كه تحليل عاملي اكتشافي و تاييدي پرسشنامه در پژوهش نامبرده مورد تاييد قرار گرفته است، كه پرسشنامه به كار گرفته شده، شامل ميزان فعاليت بدني (10 سوال)، رفتارهاي اخلاقي (10 سوال)، استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي (10 سوال) و نگرش فرد در مورد تصوير بدني خود (10 سوال) بود. استفاده شد. تحليل عاملي تاييدي و بررسي اثرات و روابط در سطح خطاء 5‌درصد و با استفاده از نرم افزارهاي 25 SPSS و Smart PLS  3.2.9 تجزيه و تحليل گرديد. نتايج بدست آمده نشان داد ميزان فعاليت‌بدني بر رفتارهاي‌اخلاقي، استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي و نگرش فرد در مورد تصوير بدني اثر دارد. استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي اثر معناداري بر رفتارهاي اخلاقي و نگرش فرد در مورد تصويربدني اثر معناداري بر رفتارهاي اخلاقي دارد. علاوه بر اين ميزان فعاليت‌بدني بر رفتارهاي اخلاقي از طريق استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي اثر معناداري دارد و در نهايت مشخص گرديد كه ميزان فعاليت‌بدني بر رفتارهاي‌اخلاقي از طريق نگرش فرد در مورد تصوير بدني اثر معناداري دارد. در نتيجه مي‌توان گفت هرچقدر نگرش دانشجويان در مورد تصوير بدني خود بالا باشد موجب مي‌شود رفتارهاي اخلاقي آن‌ها افزايش پيدا كند.