تأثير يادگيري سازماني بر توانمند سازي كاركنان با نقش ميانجي فناوري اطلاعات و ارتباطات در هيئت‌هاي اسكيت كشور

هـدف از انجـام ايـن پژوهش، بررسي تاثير يادگيري سازماني بر توانمند سازي كاركنان با نقش ميانجي فناوري اطلاعات و ارتباطات در هيئت‌هاي اسكيت كشور بود. روش پژوهش توصيفي از نوع پيمايشي بود. از نظر هدف جمع آوري اطلاعات كاربردي، از نظر زمان جمع آوري داده‌ها حال نگر و در بخش معادلات ساختاري از نوع آينده نگر بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه‌ي كاركنان هيئت‌هاي ورزشي اسكيت كشور بودند كه تعداد 500 نفر را شامل مي‌شد. نمونه آماري تعداد 220 نفر بود كه به صورت در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي توانمندسازي كاركنان متيوز، دياز و كول (2002) و يادگيري سازماني گومز، لورنته و كابررا (۲۰۰۵) و فناوري اطلاعات و ارتباطات عبدوي و فتحي (1395) استفاده شد. پايايي پرسشنامه‌ها با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ مورد تاييد قرار گرفت. براي آزمون فرضيه‌هاي پژوهش از همبستگي بهره گرفته شد. سپس جهت آزمون الگوي پژوهش از روش مدل يابي معادلات ساختاري با استفاده از نرم افزار معادله ساختاري LISREL استفاده شد. نتايج نشان داد كه فناوري اطلاعات و يادگيري سازماني بر توانمند سازي كاركنان تاثير دارد. همچنين يادگيري سازماني بر توانمند سازي كاركنان با نقش ميانجي فناوري اطلاعات در هيئت‌هاي   اسكيت كشور تاثير دارد.