روايات خلقت زن يا حوا در بوته نقد و نظر

اسلام به مرد و زن نگاهي يكسان و همراه با كرامت و عزت دارد، به طوري كه زن و مرد در كمالات ذاتي و جنس آفرينش، جايگاهي مشترك داشته و در كسب كمالات اكتسابي، توانمندي­هاي يكساني دارند، اما وجود برخي از روايات كه بيان­گر آفرينش زن يا حوا از عضوي از بدن آدم است، نگاه تساوي­گرايانه اسلام به زن را خدشه­دار كرده و باعث فرودستي زن در جهان­بيني اسلامي شده است. بنابراين، ايده اصلي نوشتار حاضر، محك­زدن رواياتي­ست كه آفرينش زن را تبعي و فرع بر آفرينش مرد مي­داند. با توجه به معيارهاي نقد حديث، مانند مخالفت با سنت، مخالفت با عقل و دستاوردهاي علمي قطعي، مطابقت با تورات و موافقت با نظر عامه، موضوعيت و جعلي­بودن اين روايات مشخص مي­شود. با وجود ارزيابي روايات توسط اين معيارها، ميان مجموعه رواياتي كه به نوعي اشعار به خلقت حوا از دنده آدم دارند، تناقض دروني وجود داشته و اضطراب متن دارند.