نانو داربست پلي كاپرولاكتان/كتيرا غني شده با سيليمارين به‫عنوان محافظ سلول‫هاي پيش ساز عصبي در شرايط تنش اكسيداتيو‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

هدف: مهندسي بافت به‫ روش‌هايي اطلاق مي‌شود كه مبتني بر استفاده از داربست‌ها، سلول‫ها و مولكول‌هاي فعال بيولوژيكي براي توليد بافت‌هاي داراي عملكرد مشخص است. هدف آن قابليت بازسازي، نگه‫داري و بهبود بافت آسيب‌ديده يا كل اندام است. هدف از اين مطالعه توليد نانو داربست پلي كاپرولاكتان /كتيرا/سيليمارين و بررسي زنده ماني سلول‫هاي PC12 بر روي داربست تحت تنش اكسيداتيو مي باشد. مواد و روش‫ها: به‫منظور تهيه نانو داربست، محلول پلي كاپرولاكتان 7 درصد (حل شده در استيك اسيد)، محلول كتيرا 7/0 درصد وزني (‫حل شده در استيك اسيد‫) ومحلول سيليمارين با غلظت 9/0 درصد وزني مخلوط شد، سپس توسط دستگاه الكتروريسي داربست تهيه شد. مورفولوژي داربست توسط ميكروسكوپ الكتروني روبشي و ساختار شيميايي داربست توسط طيف سنجي FTIR مورد ارزيابي قرار گرفت. براي بررسي خواص آنتي اكسيدانتي داربست از گلوگز 80 ميلي‫گرم بر ليتر و H2O2 ،150 مايكرو‫ليتر استفاده شد. نتايج: بررسي مورفولوژي و ساختار شيميايي داربست، نشان دهنده تخلخل مناسب داربست پلي كاپرولاكتان /كتيرا و بارگذاري موفق سيليمارين بر روي داربست  بود. ارزيابي خواص اكسيدانتي داربست بعد از گذشت 24 ساعت از كشت سلول‫هاي PC12 بر روي آن نشان دهنده افزايش زنده‫ماني سلول‫ها بر روي داربست و خواص آنتي اكسيدانتي مناسب داربست بود. نتيجه گيري: نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد كه غني سازي داربست پلي كاپرولاكتان/كتيرا با سيليمارين باعث افزايش توان تكثير و زنده ماني سلول‫هاي PC12  تحت تنش اكسيداتيو شد. از اين رو اين داربست مي تواند كانديدي مناسب براي مهندسي بافت در شرايطي با تنش هاي اكسيداتيو بالا باشد.