فرآيند و پيامدهاي تصويب و اجراي سند تحول بنيادين آموزش‌وپرورش

يكي از پردامنه‌ترين مناقشه‌هاي ساليان اخير بين حوزه آموزش‌وپرورش و دولت در نظام جمهوري اسلامي  ايران تهيه، تصويب و اجرايي شدن  سند تحول بنيادين در آموزش‌وپرورش است.  اين مهم به‌عنوان سندي بالادستي براي تغيير و تحول در نظام تعليم و تربيت توسط بالاترين مقامات اجرايي دولت تهيه و تصويب‌شده است. هدف اين تحقيق بررسي فرايند تصويب و اجراي سند تحول بنيادين در آموزش‌وپرورش با اتخاذ رويكرد انتقادي دولت در جامعه «جوئل ميگدال» بوده است. رويكرد مذكور ضمن ارائه شواهدي تجربي و انجام تحقيقاتي ميداني، به فرآيند اتخاذ تصميمات دولتي و اجراي آن‌ها با ديدگاه ديگري به‌جز ديدگاه حاكم وبري مي‌پردازد. اين پژوهش با رويكرد كيفي و روش مصاحبه نيمه ساخت‌يافته در جهت جمع‌آوري داده‌ها همچنين با استفاده از فن تحليل مضمون جهت تحليل مصاحبه‌ها انجام‌گرفته است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد، همان‌طور كه نظريه ميگدال پيش‌بيني مي‌كند، دولت جمهوري اسلامي ايران يك تشكيلات يكپارچه‌اي كه به‌راحتي بتواند قوانين مصوب خود را اجرايي كند، نيست، بلكه هم در درون (ترجيحات سليقه‌اي مقامات اجرايي، ناهماهنگي بين دستگاهي و...) و بيرون آن متأثر از ساختار جامعه شبكه‌اي (نفوذ گروه‌ها و جريان‌هاي سياسي اجتماعي و...) رقابت‌ها و اختلاف‌نظرهاي زيادي وجود دارد كه اين امر مانع از اجرايي شدن سند تحول بنيادين آموزش‌وپرورش و اسناد و قوانين مشابه مي‌گردد.