باورهاي تربيتي معلمان و نقش آن در اقدامات تدريس آنان و عملكرد رياضي دانش‌آموزان

اين پژوهش با هدف شناسايي باورهاي تربيتي معلمان و نقش آنان در اقدامات تدريس و عملكرد ‌رياضي دانش‌آموزان اجرا شد. بدين منظور از طريق تحليل‌ ثانويۀ داده‌هاي مطالعۀ تيمز 2019، داده‌هاي 220 معلم و نتايج عملكرد رياضي 5890 دانش‌آموز پايۀ هشتم بررسي شد. از سؤالات ملي پرسشنامه معلم رياضي در زمينۀ باور در مورد رياضي و باورهاي تربيتي معلم، هفت عامل استخراج و با كاربرد مقياس‌سازي راش، نمرات مقياسي براي هر يك از عامل‌ها توليد شد. به همراه اين سؤالات، سه مقياس اقدامات تدريس شامل فعاليت‌هاي تدريس، درخواست از دانش‌آموزان حين تدريس و سنجش از دانش‌آموزان به همراه نمرات عملكرد رياضي دانش‌آموزان استفاده شدند. نمرات مقياسي براي شناسايي باورهاي معلمان با استفاده از تحليل كلاس ‌مكنون به‌كار برده شدند. نتايج نشان داد كه سه باور تربيتيِ غالب معلمان سازنده‌گرايي، انتقال مستقيم و مخلوط است كه به ترتيب 48/5، 20/5 و 30/9 درصد از معلمان با آن باور دارند. هم‌چنين، مقايسۀ اقدامات تدريس ميان اين سه گروه نشان داد، معلمان با باور انتقال مستقيم كمترين و معلمان سازنده‌گرا بيشترين فعاليت‌هاي تدريس را گزارش دادند. در فعاليت سنجش از دانش‌آموزان، معلمان با باور مخلوط بيشترين ميزان را گزارش دادند، ولي در متغير درخواست از دانش‌آموزان تفاوتي بين معلمانِ سازنده‌گرا و معلمان با باور مخلوط وجود نداشت. در بررسي نهايي، تفاوتي در عملكرد رياضي دانش‌آموزان اين سه گروه از معلمان ديده نشد. نتايج نشان دادند كه هنوز بخش زيادي از معلمان به باورهاي جديدتر تدريس گرايش ندارند؛ با اين حال، تغيير باورهاي آنان به ارتقاي عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان منجر نمي‌شود.