ارزيابي شهر جديد سهند با استفاده از سيستم ظرفيت برد شهري(U.C.C.A.S)

طرح مسئله: ازجمله چالش‌هاي اصلي در شهرهاي بزرگ به‌ويژه كلان‌شهرها افزايش بي‌رويۀ جمعيت بدون توجه به ظرفيت خدمات و تأسيسات، پاسخ‌گو به نيازهاي اساسي شهروندان است. ايجاد رابطه‌اي متعادل بين جمعيت و ظرفيت منابع مورداستفاده به‌منظور پايداري منابع باكيفيت استاندارد براي نسل‌هاي آتي، ضرورت توجه به مقولۀ ظرفيت برد را در تدوين برنامه‌هاي شهري آشكار مي‌كند. ظرفيت برد نقش بسزايي در پايداري محيط‌هاي شهري دارد، به ايجاد تعادل بين ميزان جمعيت و منابع موجود در شهر و به تبع آن مديريت بهينۀ شهري كمك مي‌كند. هدف: شناخت عوامل مؤثر بر پايداري زيستي، سنجش ظرفيت جمعيت‌پذيري و ارائۀ راهبردهاي مديريت براي بهبود شهر از اهداف اين پژوهش است. روش پژوهش: پژوهش حاضر توسعه‌اي– كاربردي و روش تحقيق از نوع تحليلي _ توصيفي است. اطلاعات موردنياز پژوهش به روش اسنادي- كتابخانه‌اي و ميداني تهيه شده است. براي بي‌مقياس‌سازي شاخص‌هاي (جمعيت، آب، برق و فضاي سبز) از روش فازي استفاده و سپس شاخص‌هاي مذكور در محيط نرم‌افزار ArcGIS با روش‌هاي آمارۀ گيتس اردجي، تحليل خود همبستگي فضايي موران، پهنه‌بندي تكنيك موريس و مدل عدد فشار تجزيه‌وتحليل شده است. نتايج و نوآوري پژوهش: نتايج نشان‌دهندۀ آن است كه مقدار موران جمعيت، آب، برق و فضاي سبز به‌ترتيب 0.17، 0.15، 0.15 و 0.03 است. به‌طوري كه سه شاخص اول از الگوي خوشه‌اي قوي پيروي مي‌كنند؛ در حالي كه شاخص فضاي سبز به‌صورت پراكنده در سطح شهر توزيع شده است. بيشترين توان جمعيت‌پذيري ظرفيت تحمل شاخص‌هاي آب، برق و فضاي سبز به‌ترتيب برابر با 105639، 129121 و 528540 نفر است. براساس تحليل‌هاي آستانۀ ظرفيت تحمل جمعيت، مصرف آب و توزيع برق شهر جديد سهند در بازۀ فشار بحراني قرار گرفته است؛ در حالي كه شاخص فضاي سبز در آستانۀ مطلوب است. به‌طوري كه در چندين سال اخير شهر داراي سرانۀ فضاي سبز بسيار خوبي بوده و ظرفيت تحمل آن بيش از 80 درصد است.