تحليلي بر سناريوهاي توسعۀ كشاورزي براساس روش تركيب خطي وزني در محيط سامانۀ اطلاعات جغرافيايي (GIS) (مطالعۀ موردي: شهرستان اروميه)

هدف اين پژوهش، طراحي يك مدل ارزيابي تناسب زمين براساس روش ارزيابي چندمعياره-سناريو محور در محيط سامانۀ اطلاعات جغرافيايي (GIS) براي توسعۀ كشاورزي در شهرستان اروميه واقع در شمال غرب ايران است. در اين رويكرد چندمرحله‌اي، ابتدا، مهم‌ترين ويژگي‌هاي فيزيكي زمين ازجمله توپوگرافي مطالعه شد. در مراحل بعدي، محدوديت‌هاي طبيعي و انساني و درنهايت، سناريوهاي محيط‌زيستي و اجتماعي-اقتصادي براي تهيۀ سناريوي توسعۀ كشاورزي پايدار ارزيابي شد. نتايج مستخرج از تهيۀ نقشۀ پايۀ محدوديت‌هاي توسعۀ كشاورزي براساس مدل بولين و فازي نشان‌دهندۀ آن بود كه تنها حدود 12 درصد از كل مساحت شهرستان براي توسعۀ كشاورزي بدون محدوديت است؛ در حالي كه حدود 64 درصد از كل مساحت شهرستان در كلاس محدوديت متوسط تا شديد قرار دارد. نتايج ارزيابي زمين در دو سناريوي محيطزيستي و اجتماعي- اقتصادي نشان از آن داشت كه با توجه به شرايط حاكم بر منطقه و بحران محيط‌زيستي درياچۀ اروميه، سناريوي توسعۀ كشاورزي پايدار به‌عنوان يك آلترناتيو مؤثر توسعه در نواحي دور از درياچه، از تمركز فزايندۀ فعاليت‌ها در حاشيۀ درياچه كاسته و در كاهش مشكلات درياچۀ اروميه و حفاظت از آن مؤثر است.