طراحي مدل خلاقيت در آموزش غيرحضوري (آموزش و پرورش منطقه 3 تهران)

Designing a Model of Creativity in a Distant Education (Tehran Region 3 Education)

هدف: هدف از انجام تحقيق حاضر اين است كه با شناسايي نقاط قوت و نقاط ضعف (SW) اقتصادي-اجتماعي آموزش غيرحضوري ، به مؤسسات آموزشي در اتخاذ راهبردهاي خلاقانه در راستاي بهبود آموزش و ارتقاي عملكرد آموزشي كمك شود. روش: بدين منظور، از طريق نمونه‌گيري هدفمند، اطلاعات 15 نفر از معاونان توسعه مديريت، معلمان، كارشناسان سنجش تحصيلي و اعضاي انجمن‌هاي اولياءومربيان آموزش‌ و‌ پرورش منطقه 3 تهران، از طريق مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختاريافته گردآوري و تجزيه‌ و تحليل شد و با استفاده از روش نظريه برخاسته از داده، مدل خلاقيت در آموزش غيرحضوري طراحي شد. يافته‌ها: در مجموع 139 كد نهايي از مصاحبه‌ها استخراج شد. سپس اين كدها در شانزده مقوله سطح بالاتر از جمله: وجود مشكلات هزينه‌اي، فرآيندي، بين واحدي، نياز به كاهش هزينه‌هاي آموزشي و ... مرتبط با آموزش غيرحضوري خلاقيت طبقه‌بندي شدند. براساس كدهاي شناسايي شده، مدل خلاقيت در آموزش غيرحضوري تدوين شد. نتيجه‌گيري: نتايج اين تحقيق كيفي نشان مي‌دهند كه بكارگيري صحيح آموزش غيرحضوري مي‌تواند موجب افزايش خلاقيت دانش‌آموزان، ارتقاء جايگاه و اعتبار مدارس در سطح آموزش‌وپرورش، افزايش تعاملات درون مدرسه‌اي، و ارتقاء رضايتمندي والدين، دانش‌آموزان، و كادرآموزشي گردد.

Purpose: the purpose of the current research is to help schools and educational institutions managers adopt appropriate strategies to renovate education and improve educational performance by identifying the socio-economic strengths and weaknesses (SW) of distant education of creativity. Method: applying a purposive sampling, the data of 15 individuals including management development assistants, teachers, academic assessment experts and members of parents' and trainer’s associations of the 3rd district of Tehran were collected and analyzed through semi-structured interviews. Applying a grounded theory, the model of socio-economic strengths and weaknesses of distant education of creativity was developed. Findings: a total of 139 final codes were extracted from the interviews. These codes were classified into sixteen higher level categories, such as: the existence of cost, process, inter-unit problems, the need to reduce educational costs, etc. related to non-attendance creativity training. Based on the identified codes, the model of creativity in distance education was designed. Conclusion: results of this qualitative research show that the correct application of distant education can increase students' creativity, improve the status and credibility of schools at the Education Association of Tehran, increase intra-school interactions, and increase the satisfaction of parents, students, and teaching staff.