واكاوي اقدامات پيشيني پيمانكار نسبت به كاهش ريسك هاي زيست محيطي در قراردادهاي بالادستي نفتي

يكي از مهم ترين چالش هاي ايجاد شده در طول سال هاي اخير، چگونگي حفاظت از محيط زيست در برابر اقدامات و عمليات نفتي است. با عنايت به آثار مخرب ناشي از اين عمليات، نهادهاي مسئول اين صنعت در تلاش اند به منظور كاهش ريسك هاي زيست محيطي اصل پيشگيري را بر درمان اولويت بخشند و بر اقدامات پيشگيرانه تاكيد كنند. اين پژوهش به شيوه ي توصيفي تحليلي بر آن است تا از طريق واكاوي الزامات و اقدامات پيشيني پيمانكار در قانون و قرارداد و تبيين ماهيت ضوابط زيست محيطي از طريق ارجاع به قوانين و مقررات ملي زيست محيطي، ارجاع به رويه هاي بين المللي و استانداردهاي بين المللي و ارجاع به روش قانون ملي و رويه هاي بين المللي، همچنين اقدامات قانوني و شروط قراردادي ازجمله مطالعات امكان سنجي، ضوابط مرتبط با مناطق حفاظت شده، اقدامات مقتضي در شرايط اضطراري، مديريت پسماند و پاك سازي، بيمه و شروط ضمني قراردادي از جمله تنظيم و رعايت كدهاي زيست محيطي، ساز و كارهايي موثر بر كاهش روند آلودگي ها ارائه گردد.