كاربست روش دي‌متل در تحليل عوامل موثر بر توليد انعطاف پذير در صنعت خودروسازي ايران (مورد مطالعه: شركت هاي زير مجموعه گروه سايپا)

شركت‌هاي خودروسازي بايستي ابتكارات استراتژيك را براي رقابت و پاسخگويي به تقاضاي پوياي مشتريان در نظر بگيرند. در اين راستا توليد انعطاف‌پذير راهبردي است كه در بهره‌وري، كيفيت محصول نهايي و آسيب پذيري هاي ناشي از تغييرات غيرمنتظره در حجم و تركيب سفارشات در صنعت خودروسازي مورد استفاده قرار مي گيرد. هدف پژوهش حاضر شناسايي و تحليل نفوذپذيري و نفوذگذاري عوامل موثر بر توليد انعطاف پذير در صنعت خودروسازي ايران است. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و در زمره پژوهش‌هاي آميخته با رويكرد كيفي و كمي است. جامعه آماري اين پژوهش در بخش كيفي اساتيد و خبرگان مديريت صنعتي، مديريت بازرگاني و مهندسي صنايع بود كه با توجه به هدف پژوهش، نمونه گيري در اين پژوهش به صورت هدفمند با استفاده از تكنيك گلوله برفي و به تعداد 26 نفر انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش در بخش كمي مديران عالي و مياني شركت هاي زيرمجموعه گروه سايپا بودند كه 74 نفر از مديران اين حوزه در اين پژوهش مشاركت كردند. در بخش كيفي، داده هاي بدست آمده از مصاحبه‌ها با بهره گيري از روش تحليل تم و با استفاده از نرم افزار MAXQDA2020 منجر به استخراج 11 عامل موثر بر توليد انعطاف پذير شد و تحليل بخش كمي با استفاده از روش دي‌متل انجام پذيرفت. بر اساس تحليل دي‌متل هوشمند سازي خطوط، بازمهندسي فرآيندها و زيرساخت هاي تكنولوژيكي بيشترين نفوذ را بر ديگر عوامل دارند. حرفه اي سازي سرمايه انساني، خودكارسازي و پلتفرم هاي فناورانه نيز نسبت به ساير عوامل تحت نفوذ بيشتري قرار مي گيرند.