اعتبارسنجي روش هاي اكتساب فناوري در روند توسعه يك صنعت دفاعي ايران

روش ها و مدل هاي متنوعي جهت اكتساب فناوري وجود دارد اما انتخاب صحيح و استفاده بهينه از اين روش ها و مدل ها مي تواند در موفقيت فرايند اكتساب فناوري بسيار موثر باشد. در اين پژوهش، انواع روش ها و مدل هاي اكتساب فناوري معرفي شده و ضمن نقد اين مدل ها، يك مدل سه بعدي ناشي از برهم كنش عوامل مرتبط با مالك، گيرنده و ماهيت فناوري براي بررسي روش هاي اكتساب فناوري استفاده شده در صنعت موشكي ايران، انتخاب شده است. بر اساس اين مدل، ايران از تركيبي از «روش هاي بهينه» (مانند روش استخدام و تبادل نيروي، روش تحقيق و توسعه مشترك، روش اعزام كارشناس به خارج جهت تحصيل و روش مهندسي معكوس)، «روش هاي امكان پذير اما غير بهينه» (مانند روش كليد در دست) و «روش هاي غير منطبق با مدل منتخب» (مانند روش آموزش تحت نظر مالك فناوري و روش تحقيق و توسعه داخلي) براي اكتساب فناوري هاي مختلف موشكي استفاده نموده است. بر اين اساس، ايران به صورت همزمان و موازي از طيف گسترده اي از روش هاي اكتساب فناوري براي توسعه توانمندي هاي موشكي خود استفاده نموده است.