كنش و واكنش جاده جنگلي در بوم‌سازگان جنگلي هيركاني

براي مديريت جنگل‌هاي هيركاني ضروري است كه شبكه‌‌اي هدفمند از جاده‌‌ها با توزيع تراكم كافي و متناسب براي اجراي شيوه جنگل‌شناسي (شيوه پرورشي)، عمليات حفاظتي و حمايتي، گردشگري و همه اقدام‌هاي اجتناب‌ناپذير طراحي و ساخته شود. تا سال 1390، حدود 10 هزار كيلومتر جاده در طرح‌هاي جنگل‌داري ايران احداث شده بود. جاده‌سازي در جنگل، علاوه‌بر ايجاد كنش‌هاي مثبت مانند دسترسي براي مديريت عرصه جنگلي (انجام به‌موقع عمليات حفاظتي و پرورشي)، بر متغيرهاي موجود در طبيعت و عملكرد طبيعي آن‌ها (مانند تأثير بر تنوع پوشش گياهي و ويژگي‌هاي فيزيكي و شيميايي خاك حاشيه جاده) نيز تأثير مي‌گذارد. بايد با رعايت اصول و موازين فني- مهندسي جنگل در هنگام طراحي و ساخت جاده، عوارض و واكنش‌هاي منفي را كاهش داد و به اندازه كمينه آن نزديك كرد. پيشنهاد مي‌‌شود كه سازمان منابع طبيعي و آبخيزداري كشور نسبت به نظارت بر رعايت دستورالعمل‌هاي فني ساخت جاده (نشريه‌هاي 131 و 148 معاونت امور فني در سازمان مديريت و برنامه‌ريزي كشور) در پروژه‌هاي جاده‌‌سازي، نظارت مستقيم خود را در همه عرصه‌هاي جنگلي و حتي همه عرصه‌هاي منابع طبيعي كشور، بيش‌از‌پيش ايفا كند.