نقش كنترل تكانه، تحريك‏پذيري و سبك دلبستگي مادران در پيش بيني نشانه‌هاي نقص توجه فزون‏كنشي كودكان

هدف از پژوهش حاضر تعيين نقش كنترل تكانه، تحريك‏پذيري و سبك دلبستگي مادران در پيش بيني نشانه‏هاي نقص توجه فزون‏كنشي كودكان بود. پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي بود. تعداد 120 نفر از مادران دانش آموزان داراي نقص توجه فزون‏كنشي كه در سال تحصيلي 99 1398 در شهر تهران مشغول به تحصيل بودند با استفاده از روش نمونه گيري هدف‏مند انتخاب شدند. براي جمع آوري داده‏ها از مقياس كانرز والدين (1999)، مقياس تحريك‏پذيري باس و پلامين (1984)، مقياس كنترل تكانه لينهام (2006) و مقياس سبك‏هاي دلبستگي كولينز و ريد (1999) استفاده شد. جهت تحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه با استفاده از نرم افزار SPSS 23 انجام شد. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه كنترل تكانه، تحريك‏پذيري و سبك دلبستگي مادران با تبيين 58 درصد از واريانس نمره كل نشانه‏هاي نقص توجه فزون‏كنشي، قابليت پيش بيني متغير ملاك را دارد. اين يافته‏ها توجه جدي درمانگران و روانشناسان به ويژگي‏هاي روانشناختي مادران در اثربخش بودن درمان نشانه‏هاي نقص توجه فزون‏كنشي كودكان را نشان مي‏دهد.